Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Trespass [0/5]

Με το ενδεχόμενο να είναι ίσως μια από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει, το Trespass αποτελεί την ταφόπλακα στις καριέρες τόσο του εδώ και δέκα ταινίες ξοφλήμενου πλέον Nicolas Cage, αλλά και του σκηνοθέτη Joel Schumacher που ζήτημα είναι να έχει γυρίσει και τρεις καλές ταινίες την τελευταία δεκαετία. Από την άλλη, πάνω που άρχισε να ξαναπαίρνει τα πάνω της μετά την περσινή οσκαρική υποψηφιότητα της (για το Απώλεια), η Kidman μας υπενθυμίζει πως μάλλον δεν ξέρει να διαλέγει σενάρια και πως άμα θέλει, μπορεί να γίνει μια πολύ κακή ηθοποιός (για επιβεβαίωση και στα δυο, δείτε και το Σύζυγος για Ενοικίαση).

Χαρακτηριζόμενη άδικα ως θρίλερ και με θέμα την εισβολή σε ένα σπίτι τεσσάρων κακοποιών που αναζητούν τα διαμάντια που έχει φυλαγμένα ο σπιτονοικοκύρης στο μεγάλο χρηματοκιβώτιο, το Trespass αποτυγχάνει παταγωδώς σε όλα μα όλα τα επίπεδα. Γυρισμένη με μια άσκοπα φρενήρη σκηνοθεσία, γρήγορα κοψίματα κι άσχημη επεξεργασία εικόνας, με τη μουσική υπόκρουση στη διαπασών και με το πρωταγωνιστικό δίδυμο, αλλά κι όλους τους υπόλοιπους (Ben Mendelsohn, Cam Gigandet, Dash Mihok, Jordana Spiro και Liana Liberato) να αποτελούν την επιτομή του over-acting, θα αποτελέσει νομίζω άθλο για όποιον καταφέρει να το δει ολόκληρο. Επιπροσθέτως, η απουσία σοβαρής πλοκής χειροτερεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, αφού κραυγές, κλάματα, στριγκλιές, τσιρίδες και κούφιες απειλές συνθέτουν το 80% περίπου της ταινίας που βασίζεται σε ένα αφόρητα γελοίο σενάριο το οποίο δεν υπακούει σε καμία λογική και καμία συνοχή.

Ασχέτως από τα παραπάνω, όμως, η ταινία του Schumacher διαθέτει κι ένα προσόν που πιστέψτε με δεν το συναντάς εύκολα! Μπορείτε να φύγετε κυριολεκτικά από την αίθουσα για περίπου μισή ώρα και γυρίζοντας να διαπιστώσετε ότι δεν έχετε χάσει τίποτα απολύτως. Κάτι είναι και αυτό…

Με το tagline της ταινίας να λέει: «Όταν ο τρόμος είναι στο κατώφλι σου, θα κρυφτείς ή θα αντισταθείς;», ο μοναδικός τρόμος που θα νιώσεις σαν θεατής είναι όταν συνειδητοποιήσεις ότι ξόδεψες 8 ευρώ για να την δεις…

Σχόλια

  1. Και λίγα λες!! Είναι τόσο άθλια ως ταινία ή μαλλον δεν είναι ταινια αυτό το πράμα! Γιατί βρε νικόλ;; όσο ταλέντο έχεις τόσο άηυρα σενάρια διαλέγεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται