Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Larry Crowne [0.5/5]

Αφού απολύεται από τη δουλειά του, ένας μεσήλικας άνδρας επανεφευρίσκει τον εαυτό του, πηγαίνοντας πίσω στο κολέγιο.

Η ΓΝΏΜΗ ΜΟΥ

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Είσαι ο Tom Hanks, έχεις ήδη σκηνοθετήσει αξιοπρεπέστατα το "That Thing You Do!", έχεις πρωταγωνιστήσει σε κάποιες από τις καλύτερες και μεγαλύτερες παραγωγές υπό τις οδηγίες κορυφαίων σκηνοθετών, έχεις βραβευτεί με όχι ένα αλλά δυο Όσκαρ ερμηνείας και αποφασίζεις να σκηνοθετήσεις μια δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία. Μια ταινία η οποία είναι βασισμένη σε δικό σου πρωτότυπο σενάριο που έγραψες παρέα με την καλή σου φίλη και υποψηφία για Όσκαρ σεναρίου Nia Vardalos. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό εδώ το πράγμα??

Και το λέω πράγμα γιατί ταινία δεν το λες. Απαράδεκτο από όλες τις απόψεις. Δεν υπάρχει συνοχή, δεν υπάρχει σκηνοθεσία, οι ερμηνείες είναι ανύπαρκτες και το χειρότερο όλων ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΥΠΌΘΕΣΗ. Δεν γίνεται τίποτα, δεν οδηγούμαστε πουθενά, δεν ενδιαφερόμαστε για κανέναν χαρακτήρα και όταν σε κάποιες στιγμές γελάς ή κάπου πάει να οδηγηθεί η ταινία, σε μια εξέλιξη ας πούμε, αυτή διαλύεται κάτω από το το βάρος των απίστευτων κλισέ. Είναι τόσο κακό το ανύπαρκτο σενάριο που το love story που αναπτύσσεται είναι από τα χειρότερα που θα δεις και η ταινία περιλαμβάνει ένα από τα χειρότερα, "κατάλαβα το νόημα της ζωής" speeches που έχει γραφτεί ποτέ. Για σκηνοθεσία δε απλά δεν θα την σχολιάσω, νομίζω ότι αρκεί.

Από ερμηνείες τώρα ο Tom Hanks πρέπει να επιστρέψει ένα Όσκαρ (ειδικά στο σημείο που τον κοιτάει η Julia Roberts από το ματάκι, αποτελεί για μένα τη δεύτερη χειρότερη σκηνή που έχω δει σε ταινία μετά τον χορό του Johnny Depp στο "Alice in Wonderland"). Η Roberts από την άλλη είναι συμπαθητική αλλά ο ρόλος της είναι παντελώς αδιάφορος χωρίς καμιά υποκριτική απαίτηση. Οι δεύτεροι ρόλοι πολύ απλά δεν υπάρχουν, είναι εντελώς μονοδιάστατοι, οπότε οι περισσότεροι ηθοποιοί απλά υπάρχουν σε μια δυο σκηνές.

Σε γενικές γραμμές η ταινία είναι βασανιστικά κακή, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας και ενδιαφέροντος που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως, μετά το διάβασμα του σεναρίου, είναι δυνατόν να είπε κάποιος: "Ωραία θα δώσω λεφτά να το γυρίσω". Κρίμα για Hanks, Roberts και όλους τους εμπλεκόμενους με τούτο εδώ το "έργο".

Σχόλια

  1. Το ηξερες οτι οι Ισπανοι κανανε μηνυση στους παραγωγους της ταινιας επειδη οι πρωταγωνιστες εμφανιζονται να μην φορουν κρανος και αρα ενθαρρυνουν την επικινδυνη οδηγηση? και οχι μονο κανανε μηνυση,κερδισανε και τους τα πηρανε χοντρα κιολας! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται