Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Anonymos [2/5]

Ένα ιστορικό δράμα το οποίο προωθεί την θεωρία ότι ήταν στην πραγματικότητα ο Edward De Vere, κόμης της Οξφόρδης, ο οποίος έγραψε τα έργα του Shakespeare. Και δραματοποιεί τα γεγονότα που οδηγούν στην εξέγερση Essex και τη διαδοχή της βασίλισσας Ελισάβετ.

Η ΓΝΏΜΗ ΜΟΥ

Έχοντας κάτσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη σε κάποιες από τις πλέον μεγαλύτερες big budget παραγωγές των τελευταίων ετών (2012, Independence Day) ο Ronald Emmerich αποφασίζει με την νέα του ταινία να αλλάξει πλεύση και να καταπιαστεί με ένα δράμα εποχής με άνισα όμως αποτελέσματα.

Στα θετικά της ταινίας ο Rhys Ifans κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να διατηρήσει το ερμηνευτικό κομμάτι της ταινίας σε ένα επίπεδο καθώς και το σενάριο του John Orloff το οποίο παίζει με πραγματικά γεγονότα και θεωρίες συνωμοσίας τα οποία είναι έτσι δεμένα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν υλικό για μια σαφώς καλύτερη ταινία.

Από εκεί και πέρα όμως φοβάμαι ότι τα υπόλοιπα δεν λειτουργούν. Η σκηνοθεσία του Emmerich θα ταίριαζε καλύτερα σε μια ταινία από αυτές που έχει συνηθίσει να γυρίζει και όχι σε ένα ιστορικό δράμα. Και όσο πηγαίνει η ταινία προς το τέλος της και την λύση του "μυστηρίου" τόσο περισσότερο ο Emmerich χάνει την μπάλα σε βαθμό που προκαλεί μια σύγχυση στον θεατή προσπαθώντας να χωρέσει και να δείξει κάθε λεπτομέρεια. Τα φλας μπακ από ένα σημείο και μετά αρχίζουν και κουράζουν και οι "κακοί" γίνονται καρικατούρες και χωρίς τα ειδικά εφέ της καταστροφής ο Emmerich μοιάζει ανίκανος να διαχειριστεί το όλο θέμα.

Το σημαντικότερο μειονέκτημα παρόλα αυτά για μένα βρίσκεται στις ερμηνείες. Και ενώ θα πίστευες ότι λόγω των ονομάτων η ταινία τουλάχιστον θα ήταν άρτια ως προς το ερμηνευτικό κομμάτι δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο ηθοποιός που παίζει τον Shakespeare (Rafe Spall) μάλλον νομίζει ότι παίζει σε άλλη ταινία, ο Sebastian Armesto που υποδύεται τον Ben Jonson είναι υπέρ του δέοντος υπερβολικός κάτι το οποίο ισχύει (δυστυχώς) και για την Vanessa Redgrave η οποία παίζει με τέτοιο τρόπο την βασίλισσα Ελισάβετ που στο μυαλό σου αναπολείς τα 6 λεπτά παρουσίας της Judi Dench στο Shakespeare in Love.

Για να κλείσω η ταινία είναι διασκεδαστική και το θέμα της αποτελεί απο μονό του αντικείμενο συζητήσεων και ατελείωτων ωρών ψαξίματος στο wikipedia. Άπλα πιστεύω ότι στα χέρια ενός πιο εμπείρου σκηνοθέτη θα μπορούσε να ήταν πολύ πολύ καλύτερη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται