Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Carnage [4.5/5]

Το Carnage βασίζεται στο πολύ επιτυχημένο θεατρικό έργο τηςYasmina Reza, «God Of Carnage», το οποίο διηγείται μια ιστορία γύρω από ένα μάλλον τυπικό συμβάν, αυτό ενός παιδικού καυγά και την συνάντηση των γονιών τους ύστερα. Η ταινία λαμβάνει χώρα σε ένα διαμέρισμα στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης (η ταινία στην πραγματικότητα γυρίστηκε στο Παρίσι για ευνόητους λόγους), όπου παρακολουθούμε τα δυο ζευγάρια καθώς αυτά ξεκινούν μια φαινομενικά πολιτισμένη συζήτηση. Κατά τη διάρκεια της αρχικά ευγενικής ψιλοκουβέντας, θα γνωρίσουν ο ένας τον άλλον επιφανειακά. Καθώς όμως η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τον καυγά των παιδιών, η όποια ευπρέπεια και τρόποι καλής συμπεριφοράς ξεχνιούνται και τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή.

Νομίζω ότι οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια αναφέρω απλά θα αποτελούσε ένα μεγάλο spoiler. Το μόνο που θα πω είναι ότι το σενάριο αναπτύσσεται με βιτριολικό χιούμορ και καταπιάνεται με ένα πλήθος θεμάτων και συναισθημάτων καθώς εμείς παρακολουθούμε τα ζευγάρια να επιδίδονται σε ένα τέτοιο λεκτικό πόλεμο, που απαξιεί οποιαδήποτε έννοια καθωσπρεπισμού και καθιστά προφανές ότι οι τέσσερις ενήλικες δεν διαφέρουν και πολύ από τα παιδιά τους.

Κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μας, η σκηνοθεσία του Polanski είναι εξαιρετικά διαυγής και ακριβής. Με σχεδόν σταθερή κάμερα και χρησιμοποιώντας καθρέπτες και περίτεχνα κοντινά πλάνα, δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα παγιδεύοντας μέσα στο διαμέρισμα τους πρωταγωνιστές του και παρακολουθώντας τους στενά.

Και όσο για τους πρωταγωνιστές του, μιλάμε για ένα κουαρτέτο ηθοποιών που και μόνο η συνύπαρξη τους αποτέλεσε είδηση. Συνολικά μεταξύ τους μετράνε οχτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ και τέσσερις βραβεύσεις και πραγματικά δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Υπάρχει μεγάλη ικανοποίηση στο να παρακολουθείς αυτή την τετράδα των μεγάλων ηθοποιών να τα δίνουν όλα και να το διασκεδάζουν. Όλοι τους εκπληκτικοί από τις εκρήξεις του Reilly και τις υστερίες της Foster μέχρι τον εκκωφαντικό σαρκασμό του Waltz και τον ζαλισμένο κομφορμισμό της Winslet.

«Carnage» στα ελληνικά σημαίνει σφαγή και αυτή εδώ η ταινία με τρόπο εκρηκτικά αστείο και σαρδόνιο μέσα στα 79 λεπτά που διαρκεί (γυρισμένη σε πραγματικό χρόνο), καταφέρνει να αποκαλύψει την ασχήμια της ανθρώπινης φύσης.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Three Billboards outside Ebbing, Missouri ★★★★

Μετά το εξαιρετικό «Αποστολή στην Μπριζ» και το άκρως ενδιαφέρον «Επτά ψυχοπαθείς», ο ιρλανδικής καταγωγής Μάρτιν Μακ Ντόνα έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο λαμπρούς κινηματογραφιστές της εποχής μας. Η έντονη αίσθηση του αντίκτυπου των λέξεων, των χειρονομιών και των εικόνων που διαθέτει είναι σπάνια στο σημερινό τοπίο του κινηματογράφου και συμβαδίζει με την πρωτοφανή επιμέλεια του στην κατασκευή των λεπτομερέστατων, σύνθετων αφηγήσεών του. Με δεδομένη την έκφραση “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”, ως ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ο Μακ Ντόνα πήρε το χρόνο του για ετοιμάσει το νέο του κινηματογραφικό πόνημα. Και μετά από πέντε χρόνια σιωπής επιστρέφει με το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» ένα άλλο μικρό θαύμα αφηγηματικής ισορροπίας όπου ο βαθύς πόνος και το λακωνικό χιούμορ, οι απροσδόκητες ανατροπές, η οργανική ροή δράσης και οι χαρακτήρες που αλλάζουν αλλά πάντα παραμένουν οι ίδιοι, δένουν αρμονικά. Η ιστορία απλή: Η κόρη της...

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που ...

Δεσμά Αίματος [0/5]

Η πρώτη ψηφιακή ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που δεν μπορεί να περιγραφτεί. Θα πρέπει κάποιος να την δει για να καταλάβει το πόσο κακή είναι. Και είναι μεγάλο κρίμα γιατί από τον σκηνοθέτη του Αυτή η Νύχτα Μένει περιμένεις πολλά περισσότερα. Αναλογιζόμενος τώρα και την προηγούμενη συμμετοχή του, το Απ’ τά Κόκαλα Βγαλμένα, μια ομολογουμένως αξιοπρεπέστατη ταινία, σε κάνει άπλα να αναρωτιέσαι γιατί γύρισε το «Δεσμά Αίματος». Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του όταν τη γύριζε και τι προσπαθούσε να πει με αυτή του τη ταινία. Δυστυχώς, το έργο είναι ανούσιο και δεν πετυχαίνει ούτε μια στιγμή να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή ή να επιτύχει τον όποιο στόχο της. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Από άποψη παράγωγης, η ταινία είναι μια κλίμακα κάτω από την κατηγορία «ερασιτεχνική». Κάτι που δεν ταιριάζει όταν διαβάζεις τους συντελεστές, αλλά που πιστέψτε με ισχύει. Η σκηνοθεσία είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη με τα κλασσικά α...