Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Carnage [4.5/5]

Το Carnage βασίζεται στο πολύ επιτυχημένο θεατρικό έργο τηςYasmina Reza, «God Of Carnage», το οποίο διηγείται μια ιστορία γύρω από ένα μάλλον τυπικό συμβάν, αυτό ενός παιδικού καυγά και την συνάντηση των γονιών τους ύστερα. Η ταινία λαμβάνει χώρα σε ένα διαμέρισμα στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης (η ταινία στην πραγματικότητα γυρίστηκε στο Παρίσι για ευνόητους λόγους), όπου παρακολουθούμε τα δυο ζευγάρια καθώς αυτά ξεκινούν μια φαινομενικά πολιτισμένη συζήτηση. Κατά τη διάρκεια της αρχικά ευγενικής ψιλοκουβέντας, θα γνωρίσουν ο ένας τον άλλον επιφανειακά. Καθώς όμως η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τον καυγά των παιδιών, η όποια ευπρέπεια και τρόποι καλής συμπεριφοράς ξεχνιούνται και τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή.

Νομίζω ότι οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια αναφέρω απλά θα αποτελούσε ένα μεγάλο spoiler. Το μόνο που θα πω είναι ότι το σενάριο αναπτύσσεται με βιτριολικό χιούμορ και καταπιάνεται με ένα πλήθος θεμάτων και συναισθημάτων καθώς εμείς παρακολουθούμε τα ζευγάρια να επιδίδονται σε ένα τέτοιο λεκτικό πόλεμο, που απαξιεί οποιαδήποτε έννοια καθωσπρεπισμού και καθιστά προφανές ότι οι τέσσερις ενήλικες δεν διαφέρουν και πολύ από τα παιδιά τους.

Κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μας, η σκηνοθεσία του Polanski είναι εξαιρετικά διαυγής και ακριβής. Με σχεδόν σταθερή κάμερα και χρησιμοποιώντας καθρέπτες και περίτεχνα κοντινά πλάνα, δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα παγιδεύοντας μέσα στο διαμέρισμα τους πρωταγωνιστές του και παρακολουθώντας τους στενά.

Και όσο για τους πρωταγωνιστές του, μιλάμε για ένα κουαρτέτο ηθοποιών που και μόνο η συνύπαρξη τους αποτέλεσε είδηση. Συνολικά μεταξύ τους μετράνε οχτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ και τέσσερις βραβεύσεις και πραγματικά δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Υπάρχει μεγάλη ικανοποίηση στο να παρακολουθείς αυτή την τετράδα των μεγάλων ηθοποιών να τα δίνουν όλα και να το διασκεδάζουν. Όλοι τους εκπληκτικοί από τις εκρήξεις του Reilly και τις υστερίες της Foster μέχρι τον εκκωφαντικό σαρκασμό του Waltz και τον ζαλισμένο κομφορμισμό της Winslet.

«Carnage» στα ελληνικά σημαίνει σφαγή και αυτή εδώ η ταινία με τρόπο εκρηκτικά αστείο και σαρδόνιο μέσα στα 79 λεπτά που διαρκεί (γυρισμένη σε πραγματικό χρόνο), καταφέρνει να αποκαλύψει την ασχήμια της ανθρώπινης φύσης.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται