Με όλους τους γνώριμους χαρακτήρες να επιστρέφουν και με την προσθήκη πολλών νέων (με κορυφαίο το απολαυστικό δίδυμο Damon-Pitt στους ρόλους δυο μικροσκοπικών κρίλ, που προσπαθούν να κινηθούν πέρα από το κοπάδι τους και να ανεξαρτητοποιηθούν) βρήκα ότι το Happy Feet 2, παρόλο που είναι μια άψογα εκτελεσμένη ταινία, μοιάζει ξαναζεσταμένο… φαί, αφού αναμασά θέματα από την πρώτη ταινία, ενώ η χρήση τετριμμένων κλισέ διαλόγων, προβλέψιμων καταστάσεων καθώς και το πλήθος χαρακτήρων που έρχονται και φεύγουν σε ένα απείθαρχο στυλ αφήγησης την αποδυναμώνουν αισθητά.
Παρόλα αυτά, όμως, η ταινία του Miller διατηρεί κι όλα αυτά τα στοιχειά της πρώτης που την έκαναν να ξεχωρίζει και που δεν είναι άλλα από την πολλή μουσική, την πολλή διασκέδαση και τον χορό. Διαθέτοντας ένα καθαρό και ζωντανό animation που σε γεμίζει οπτικά, σωστά επιλεγμένα, κυρίως ποπ, τραγούδια κι αισιόδοξα απλοϊκά μηνύματα σχετικά με το να βοηθά ο ένας τον άλλον, αλλά και την αξία του κάθε ατόμου ξεχωριστά, μπορεί να μην διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου καρτούν της χρονιάς αλλά σίγουρα θα διασκεδάσει τα παιδιά και θα κρατήσει τους υπόλοιπους ευτυχείς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου