Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Real Steel [2.5/5]


Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι μόνο αστεία μπορεί να σου φανεί μια ταινία, της οποίας η υπόθεση μιλάει για ρομπότ που μάχονται σε ένα ρινγκ, με τους προπονητές να τα ελέγχουν παίζοντας με ένα χειριστήριο. Αλλά παρόλο αυτό το ομολογουμένως σαχλό σενάριο, χάρη σε κάποιες καταπληκτικές σκηνές μάχης, βγαλμένες κατευθείαν από το Ρόκι, εξαιρετικά οπτικά εφέ και καθαρή 100% διασκέδαση, το «Real Steel» αναδεικνύεται σε νικητή.

Βασισμένο «εν μέρει» στην σύντομη ιστορία του 1956, «Steel», γραμμένη από τον Richard Matheson, το «Real Steel» λαμβάνει χώρα στο εγγύς μέλλον και εξιστορεί την ιστορία του Charlie Kenton (Hugh Jackman), ενός ξοφλημένου μποξέρ που μαζί με τον ανήλικο γιο του, Μαξ, με τον οποίο είχαν αποξενωθεί, αποφασίζουν να προπονήσουν ένα εγκαταλειμμένο ρομπότ παλιάς τεχνολογίας που ανακάλυψαν τυχαία και να το οδηγήσουν μέχρι τη διεκδίκηση του τίτλου.

Με αφορμή την αγάπη που μοιράζονται οι δυο τους για την πυγμαχία με ρομπότ, το σενάριο του John Gatins καταπιάνεται περισσότερο με ότι άφορα την σχέση πατέρα/γιου και λιγότερο με τα ρομπότ, με αποτέλεσμα η ταινία να δίνει έμφαση σε ανθρώπινους χαρακτήρες και να διαθέτει περισσότερες ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις απ’ ότι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε τέτοια blockbuster. Και ευτυχώς, γιατί είναι αυτή ακριβώς η ιστορία επανασύνδεσης του πατέρα με τον γιο του που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει. Το γεγονός, δε, ότι υπάρχει μια εξαιρετική χημεία μεταξύ του νεαρού Goyo και του Hugh Jackman, ο όποιος αναμφίβολα αποτελεί μια άκρως χαρισματική παρουσία επί της οθόνης, κάνει το αποτέλεσμα ακόμα καλύτερο.

Η ταινία του Shawn Levy χρησιμοποιώντας ένα κράμα CGI και αληθινών, και μάλιστα κατασκευασμένων σε φυσικό μέγεθος, ρομπότ καταφέρνει να προσδώσει μια αληθοφάνεια στην ταινία, η οποία χωρίς ποτέ να παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά και χρησιμοποιώντας την επιστημονική φαντασία για να διηγηθεί μια ανθρώπινη ιστορία καταφέρνει να μας κάνει να συγχωρέσουμε την χρήση κοινότυπων διαλόγων και πάρα το προβλέψιμο τέτοιου είδους ταινιών, να την απολαύσουμε για αυτό που πραγματικά είναι… ένα γνήσιο υπερθέαμα και μια γεμάτη αδρεναλίνη ταινία δράσης.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται