Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Safety Not Guaranteed [3.5/5]

Το «Η Ασφάλεια σας Δεν Είναι Εγγυημένη» είναι ο τύπος της γλυκιάς, χαμηλού προϋπολογισμού, ανεξάρτητης κωμωδίας με πολλή καρδιά. Ένα εξαίσιο δείγμα του σύγχρονου αμερικανικού κινηματογράφου.

Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Darius (Aubey Plaza, γνωστή από τον ρόλο της στο τηλεοπτικό «Parks and Recreation»), μια συνεσταλμένη ασκούμενη σε ένα περιοδικό του Σιάτλ  που της ανατίθεται να συμμετέχει μαζί με δύο συναδέλφους της στην κατασκοπεία ενός ατόμου ονόματι Kenneth (Mark Duplass), ο οποίος έχει δημοσιεύσει μια αγγελία αναζητώντας συντροφιά για ένα ταξίδι στο χρόνο, για μια πιθανή ιστορία.

Εξαιτίας της εκκεντρικής κωμωδίας, των άψογων νατουραλιστικών ερμηνειών και των πιστευτών σεναρίων, μέσω των οποίων η κεντρική ιδέα του ταξιδιού στον χρόνο είναι δεξιοτεχνικά διασκορπισμένη, το «Η Ασφάλεια σας Δεν Είναι Εγγυημένη» δεν υστερεί ποτέ και παραμένει σταθερά αστείο. Γραμμένο από τον Derek Connolly και σκηνοθετημένο με επάρκεια από τον Colin Trevorrow, αυτό το παράξενο και πρωτότυπο παραμύθι προσφέρει στο θεατή πολλά περισσότερα από όσα ελπίζει, καθώς διαθέτει μια ιστορία με λεπτές περιπλοκές κι εξυπνάδα. Χωρίς να είναι σχεδόν πότε προβλέψιμο, το έργο δεν είναι μόνο η ιστορία της εύρεσης ενός περίεργου τύπου που θέλει κάποιος να πάει πίσω στο χρόνο μαζί του, αυτή είναι μόνο η βάση. Αυτό με το οποίο πραγματικά ασχολείται είναι η ζωή και το πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε, όταν δεν μας μοιράζει τα φύλλα που θέλουμε/χρειαζόμαστε καθώς και πως πολλές φορές πρέπει να βγαίνουμε από το καλούπι μας και τη ζώνη άνεσης μας για να επιτύχουμε. Παρέχοντας σχεδόν σε όλους τους χαρακτήρες μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία εξελίσσεται συνεχώς, και φέρνοντας τους αντιμέτωπους με (πολύ μακριά από τον όρο απλοϊκές) προσωπικές και ηθικές επιλογές, το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του σεναριογράφου Derek Connolly καταφέρνει να ξεφύγει από τα κλισέ του είδους και να μας δώσει μια ιστορία που, με κινητήριο δύναμη τη ψυχή της, καταφέρνει να σε φτάσει στα πρόθυρα δακρύων.

Πέρα από τον Connolly, αυτό είναι επίσης το κινηματογραφικό ντεμπούτο του σκηνοθέτη Colin Trevorrow. Εδώ, η σκηνοθεσία είναι αυτό που θα περιμένατε από μια ανεξάρτητη ταινία όπως αυτή. Τα πάντα κινούνται τόσο καλά και τόσο γρήγορα, ώστε δεν υπάρχει τίποτα να επιβραδύνει την ταινία κουράζοντας σε (βοηθά ότι η ταινία είναι μόνο 86 λεπτά). Και μέσα σε αυτή την αβίαστη κίνηση, τόσο σκηνοθετικά όσο και σεναριακά, της ιστορίας, οι ηθοποιοί έρχονται να ερμηνεύσουν ρόλους δομημένους, σε πολύ μεγάλο βαθμό, με την πραγματικότητα. Ο Karan Soni, απολαυστικός στον γεμάτο από συστολή και νευρικότητα χαρακτήρα του. Ο Jake Johnson (γνωστός από τη σειρά «New Girl») καταφέρνει και κλέβει την παράσταση όποτε εμφανίζεται. Ο Mark Duplass τα δίνει όλα σε αυτό τον ρόλο, δείχνοντας μας ότι πέρα από την αρχική περίεργη συμπεριφορά του, βαθιά μέσα του υπάρχει ένα ευαίσθητο παιδί που απλά ψάχνει να διορθώσει κάτι από το παρελθόν. Ενώ δεν έχω λογία για την Aubrey Plaza που ως επικεφαλής του καστ, τη βρήκα φανταστική στον γεμάτο σαρκασμό της ρόλο. Τέλος, όπως γίνεται στις περισσότερες ανεξάρτητες ταινίες, πέρα από τους βασικούς, το καστ διαθέτει και μια πλειάδα ηθοποιών σε σχεδόν cameo ρόλους που συχνά δεν αναφέρονται σε κριτικές. Εγώ, όμως, θα πω με μεγάλη χαρά και έκπληξη ότι είδα τους Kristen Bell, Jeff Garlin και Mary Lynn Rajskub που όλα αυτά τα χρόνια κάνουν σπουδαίο έργο μέσω της τηλεόρασης και του κινηματογράφου.

Βασισμένη στην αγγελία του 1997 στο «Backwoods Home Magazine», το «Η Ασφάλεια σας Δεν Είναι Εγγυημένη» με την εφευρετική και συνεχώς αστεία αλλά συγκινητική ιστορία του είναι χάρμα οφθαλμών.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται