Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Un Heureux Evenement [3.5/5]

Η Barbara (Louise Bourgoin) είναι μια φιλόδοξη κι όμορφη μεταπτυχιακή φοιτήτρια, ενώ ο Nicolas (Pio Marmai), γεμάτος με αγορίστικη γοητεία, είναι υπάλληλος σε ένα βίντεο-κλαμπ. Μετά από μια χιουμοριστική γνωριμία στο κατάστημα όπου ο Nicolas εργάζεται, το ζευγάρι αρχίσει ένα παθιασμένο ειδύλλιο που εξελίσσεται σε σχέση. Διασκεδάζουν, κάνουν έρωτα, συζούν και πολύ γρήγορα θα πάρουν την απόφαση να κάνουν ένα παιδί. Και θα τα καταφέρουν, παρά το γεγονός ότι και οι δύο είναι αυτό που θα λέγαμε ελεύθερα πνεύματα και δεν διαθέτουν την οικονομική ασφάλεια να το κάνουν. Αλλά αυτό που ξεκινά ως ένα βήμα προς τη ζωή που με τόσο ενθουσιασμό θέλουν να ξεκινήσουν, γρήγορα αρχίζει να αλλάζει σχήμα (τόσο μεταφορικά, όσο και κυριολεκτικά) καθώς η κοιλιά της Barbara διογκώνεται με το αγέννητο παιδί τους και νέες πιέσεις αρχίζουν να επηρεάζουν αρνητικά τη σχέση τους. Μετά τη γέννηση του παιδιού, η Barbara κι ο Nicola πρέπει να αντιμετωπίσουν τις πολλές δυσκολίες που προέρχονται από τη μητρότητα, με την καριέρα τους, τη σεξουαλική ζωή και η σχέση τους μεταλλάσσεται σε κάτι που τους κάνει να υποφέρουν.

Μέχρι τώρα, οι ταινίες που ασχολούνται με την εγκυμοσύνη το κάνουν από το πρίσμα της κωμωδίας και δεν ασχολούνται με το τι πραγματικότητα εστί εγκυμοσύνη και μητρότητα. Ο σκηνοθέτης Remi Bezancon αναλαμβάνει την αποστολή να δείξει στο κοινό το πώς η εγκυμοσύνη μπορεί να φέρει ένα ζευγάρι πιο κοντά και στη συνέχεια να το φτάσει στον χωρισμό. Ο σκηνοθέτης ξεκινά την ταινία του ως μια ζωηρή κωμωδία που πηγαίνει αργά αλλά αναπόφευκτα προς το δράμα. Κυρίως μια γυναικεία ταινία, είναι φοβερό στο τέλος να σκέπτεσαι ότι την γύρισε ένας άνδρας αφού απεικονίζει τόσο σωστά τη γυναικεία ψυχοσύνθεση που σε ξαφνιάζει. Το «Ένα Ευτυχές Γεγονός» είναι όλα όσα το Με την Πρώτη θα ήθελε να είναι. Το οπτικό στυλ του Bezancon και η παράξενη ικανότητα του να αγκαλιάζει το ακατάλληλο χιούμορ, ενώ παράλληλα είναι σε θέση να παρουσιάζει το ζευγάρι στην πιο ευάλωτη στιγμή του είναι αυτό που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει από όλες τις υπόλοιπες. Ο Bezancon διδάσκει τους θεατές ότι η ευτυχία είναι ένας στόχος κι όχι ένα προνόμιο της ζωής. Για την Barbara, αυτό σημαίνει θυσία. Από την πιο μικρή, όπως το να πίνει μη αλκοολούχα pina coladas, μέχρι το να εγκαταλείπει τα όνειρα της για μια συγγραφική καριέρα προκειμένου να είναι μια πλήρους απασχόλησης μητέρα και να μένει σε μια σχέση που ενώ ξεκίνησε με ένα φλογερό πάθος και ρομαντισμό έχει καταλήξει σε μια βαρετή, άνευ σεξ, σταθερότητα.

Είναι αυτές οι βάναυσα ειλικρινής κι ωμές στιγμές, που η ταινία επηρεάζει τους θεατές στο έπακρο, είτε τους αρέσει είτε όχι. Ο κόσμος θα γελάσει βλέποντας αμφιλεγόμενες σκηνές σεξ ή όταν η Barbara ρωτάει τον γιατρό της εάν υπάρχουν αρκετά θρεπτικά συστατικά στο σπέρμα. Ωστόσο, όταν η Barbara αρχίζει να νιώθει κατάθλιψη μετά τον τοκετό και η ζωή τού κάποτε ευτυχισμένου ζευγαριού αρχίζει να διαλύεται απλώς και μόνο επειδή προσπαθούν να συμμορφωθούν με αυτό που η κοινωνία θεωρεί μια «ευτυχισμένη» οικογένεια, το κοινό θα συμπάσχει στο απόλυτο με τους χαρακτήρες και θα νιώσει τα συναισθήματα τους. Ο Remi Bezancon, εν ολίγοις, μας προσφέρει μια ρεαλιστική, συγκινητική και σκληρή ματιά στην οικεία ζωή ενός ζευγαριού.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται