Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

A Screaming Man [2/5]

Ένας πατέρας κι ο γιος του (Youssouf Djaoro και Dioucounda Koma) διαχειρίζονται μια πισίνα σε ένα ξενοδοχείο. Διδάσκουν μαθήματα, μαζεύουν τις πετσέτες, την κλείνουν το βράδυ. Ο Adam, ο πατέρας, αντιμετωπίζεται από σχεδόν όλους ως «πρωταθλητής» αφού κάποτε ήταν όντως πρωταθλητής κολύμβησης. Ο Abdel, ο γιος, ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του. Οι νέοι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου, όμως, προσφέρουν στον Abdel τη δουλειά του πατέρα του και βάζουν υπεύθυνο τον Adam στην πύλη του ξενοδοχείου. Η μονότονη στολή στη νέα του θέση και η ταπεινωτική για τον ίδιο νέα του δουλειά, τον κάνει να αισθάνεται ότι μόνη επιλογή του είναι να απαλλαγεί από τον γιο του ώστε να μπορέσει να αναλάβει ξανά τη θέση του ως ο άνθρωπος της πισίνας.

Η ταινία ασχολείται με τον αγώνα ενός ανθρώπου με την αλλαγή. Αλλαγή ως προς την οικογένειά του που ωριμάζει, στη χώρα του που έχει δεχθεί επίθεση από αντάρτες, στο γεγονός ότι η παρηγοριά του στην εργασία του στην πισίνα τού έχει αφαιρεθεί μετά από μια ολόκληρη ζωή που πέρασε κοντά της. Μέσα σε όλη αυτή την αλλαγή, ο άνθρωπος προσπαθεί να δημιουργήσει κάποιου είδους σταθερά. Πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην οικογένεια του, στην κοινωνία γύρω του ή στην ίδια του την ταυτότητα; Με αυτές τις σκέψεις παίρνει μια απόφαση που τον στοιχειώνει και τον κάνει να αγωνίζεται με το αν και πώς αυτή μπορεί να αντιστραφεί. Είναι έτσι όμως δομημένος ο χαρακτήρας του Adam που ξενίζει. Δεν φέρεται όπως οι κανονικοί άνθρωποι και οι επιλογές του δεν συνάδουν με την πραγματική, ανθρώπινη αίσθηση. Αυτή η προδοσία απέναντι στο ίδιο του τον γιο δεν είναι μόνο ότι είναι απίθανο να συμβεί, μεταφέρεται κι εκτός της οθόνης, έτσι ώστε κανένα από τα αντικρουόμενα συναισθήματα του Adam δεν επαληθεύονται από τους θεατές αποτρέποντας έτσι το κοινό από την κατανόηση του χαρακτήρα και από την δυνατότητα της μετέπειτα συγχώρεσης του. Ενώ ο Adam φαντάζει ένας περήφανος άνθρωπος, του οποίου η ταπείνωση δεν αποτελεί ισχυρό κίνητρο για μια τέτοια πράξη εναντίον του γιου του.

Το «Η Κραυγή ενός Ανθρώπου» αφήνει όλο το βάρος του στους θεατές να ανακαλύψουν το νόημα στην ταινία, μέσα όμως από μια ιστορία η οποία δεν φαίνεται σωστή. Ο Adam δεν μπορεί ποτέ να γίνει ο απλός, καθημερινός άνθρωπος που ο συγγραφέας/σκηνοθέτης τον θέλει να είναι, επειδή οι επιλογές του, όσο δύσκολες κι αν μπορεί να είναι, έχουν μηδαμινό ρόλο αναλογιζόμενοι την κατάσταση της ζωής του. Η ταινία είναι ένας στοχασμός πάνω στο πέρασμα του χρόνου και πώς είναι να βλέπεις τον εαυτό σου να αντικαθίσταται από τη νεότερη γενιά, αλλά και μια ταινία για την πολιτική κατάσταση και τον πόλεμο στο Τσαντ. Και ενώ συνολικά βλέπω με συμπάθεια τα πολιτικά θέματα της ταινίας και τη λεπτή κινηματογράφηση της και παρόλο που η ταινία έχει κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση, θεωρώ ότι είναι άξια ενός τέτοιου επαίνου, αλλά απλά δεν είναι για μένα.

Σχόλια

  1. Παρακολουθώντας την ταινία , ένιωσα να αγγίζει σε μέγιστο βαθμό,το σήμερα. Α)Αν επιτρέπονται απαντήσεις στα ερωτήματα, πιστεύω ,πως πρώτα επιβάλλεται από τον ίδιο μας τον εαυτό να του δίνουμε προτεραιότητα , έτσι ώστε να ανακαλύπτεται σταδιακά και να κατανοείται το "σωστό" και το "λάθος" για κάθε μας ενέργεια Τι εννοεί, <>;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται