Διαθέτοντας πολλές από τις συμβάσεις τέτοιου είδους ταινιών, όπως σεξουαλική κακοποίηση, αυτοκτονία κι ανεπιτυχείς αποδράσεις, και με την ισχυρή πειθαρχία, την ιεραρχία μεταξύ των κρατουμένων, τις σκληρές τιμωρίες όταν παραβιάζουν τους κανόνες και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του διευθυντή να δίνουν το παρόν για να υποστηρίξουν το κύριο θέμα, ο σκηνοθέτης Marius Holst καταφέρνει και δίνει στο όλο εγχείρημα μια φρέσκια ματιά κάνοντας σας να νιώθετε ότι το βλέπετε για πρώτη φορά.
Ο Erling (Benjamin Helstad) είναι ο επαναστάτης. Ο ξανθός Olav (Trond Nilssen) είναι ο ηγέτης του κοιτώνα, ένας τρόφιμος παράδειγμα για τους άλλους, και ο Ivar (Magnus Langlete) είναι το θύμα. Με το βασικό συστατικό όλων των ταινιών που έχουν να κάνουν με φυλακές κι αποδράσεις, την ανάπτυξη δηλαδή ενός αισθήματος υποστήριξης για τους αδύναμους που θέλουν να ξεφύγουν, να διατηρείται αναλλοίωτο, το Βασιλιάς σε μια Κόλαση από την πρώτη κιόλας εισαγωγική σκηνή καταφέρνει να σε ρουφήξει στο σκληρό περιβάλλον του και να μην σε αφήσει ούτε στιγμή. Γυρισμένο σε αποχρώσεις του μπλε και του γκρι και με εκπληκτική φωτογραφία από τον John Andreas Andersen, το έργο αποπνέει μια μελαγχολία. Παράλληλα, το απίστευτα καλογραμμένο σενάριο με αρκετό ρεαλισμό δίνει ώρα στους χαρακτήρες να ξεδιπλωθούν και αφήνει τους ηθοποιούς να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. Ο Helstad και ο Nilssen, μάλιστα, δημιουργούν δυο απίστευτα λεπτομερείς κι αντιθέτους χαρακτήρες που εξελίσσονται σε όλη την διάρκεια της ταινίας. Αναπτύσσεται μια φιλία μεταξύ τους, κάτι που βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον, και κερδίζει πόντους αφού σε κάνει να νοιάζεσαι ακόμα περισσότερο για αυτούς.
Μην παίρνοντας το μέρος καμιάς πλευράς και αφήνοντας τον θεατή να επιλέξει και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, αυτό το σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία της Νορβηγίας είναι ένα καθηλωτικό δράμα για την ενηλικίωση, τη φιλία, την αδικία και την κατάχρηση της εξουσίας. Με την ταινία να τελειώνει με μια αιματηρή εξέγερση και μια συναρπαστική μάχη για τη ζωή σε μια παγωμένη θάλασσα, το Βασιλιάς σε μια Κόλαση μπορεί να το έχουμε δει στο παρελθόν, αλλά όταν γίνεται τόσο καλά… τι σημασία έχει.
Συμφωνω με οσα λες αλλα οχι με τη βαθμολογια σου. Το 3.5/5 την αδικει, η ταινια αξιζει το αριστα σε ολους τους τομεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ φίλε μου που συμφωνείς και που διαβάζεις τις κριτικές. Τώρα για το 3.5 νομίζω ότι πέρα από το αν μια ταινία είναι καλή σημαντικό ρόλο παίζει και η προσωπική γνώμη του καθενός. Για μένα το 3.5 είναι σούπερ βαθμός.
ΑπάντησηΔιαγραφή