Κάθε χρόνο, είναι βέβαιο ότι θα βγει στους κινηματογράφους μια ταινία που θα ασχολείται με τα Χριστούγεννα. Οι περισσότερες από αυτές ξεχνιούνται εύκολα, ενώ είναι κάποιες λίγες που θα παίζονται κάθε χρόνο τέτοια εποχή στην τηλεόραση και με το που θα τις βλέπεις θα ξέρεις ότι έρχονται οι γιορτές. Το Arthur Christmas ανήκει ξεκάθαρα στην δεύτερη κατηγορία.
Ανανεώνοντας τον μύθο του Αϊ Βασίλη φέρνοντας τον κατευθείαν στα δεδομένα του 21ου αιώνα, το παλιό έλκηθρο και το ιπτάμενο ελάφι έχουν φύγει κι έχουν αντικατασταθεί από ένα υπερηχητικό σκάφος που μοιάζει με το USS Enterprise, με το κέντρο ελέγχου της αποστολής να είναι επανδρωμένο με εκατοντάδες ξωτικά. Σε μια εκπληκτική εναρκτήρια σεκάνς, που θυμίζει λίγο James Bond και Mission Impossible, ο στρατός αυτός των ξωτικών κατεβαίνει στη Γη και το μοίρασμα των δώρων σε όλα τα παιδιά του κόσμου αρχίζει. Από εκεί και πέρα, παρακολουθούμε τον Άρθουρ, τον γιο του Αϊ Βασίλη, στην προσπάθεια του να πάει το μοναδικό δώρο που δεν παραδόθηκε στην μικρή Γκουεν με την βοήθεια του Grandsanta, και τον αδελφό του, Steve, να προσπαθεί να τους αποτρέψει γιατί πιστεύει ότι το ένα δώρο στα δισεκατομμύρια δεν έχει τόσο μεγάλη αξία. Το αναπάντεχο αυτό γεμάτο δράση road-movie ξενικά, προσφέροντας μια απολαυστική κινηματογραφική εμπειρία πριν από τις διακοπές που οι γονείς και τα παιδιά θα εκτιμήσουν.
Το σενάριο που έγραψε ο Peter Baynham (που έχει γράψει μεταξύ άλλων και το … Μπόρατ) αποτελεί τον νούμερο ένα λόγο που η ταινία είναι τόσο απροσδόκητα καλή, αφού είναι γεμάτο πνευματώδεις και καυστικούς διαλόγους, πανέξυπνα γραμμένους χαρακτήρες, όπως ενός ξωτικού λαθρεπιβάτη που ονομάζεται Μπριόνι, και το πιο σημαντικό είναι πως δεν αναλώνεται σε slap-stick ή γεμάτο pop αναφορές αστεία και δεν αποτελεί μια ευκαιριακή προσπάθεια της Aardman να βγάλει όπως-όπως μια ταινία για να «πιάσει» το κοινό των Χριστουγέννων, αφού στον πυρήνα της υπάρχει μια καλά αναπτυγμένη ιδέα που θυμίζει σε όλους το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Ναι, είναι προφανές, αλλά είναι δοσμένο τόσο αποτελεσματικά, που μετατρέπει το Arthur Christmas: Ο Γιος του Αϊ Βασίλη σε μια… πραγματική απόλαυση! Να σημειώσω εδώ ότι την είδα μεταγλωττισμένη στα ελληνικά, πράγμα που δεν το συνηθίζω αλλά μπορώ να πω ότι αυτή την φόρα η ελληνική βερσιόν ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική.
Επιπλέον, με ένα εξαιρετικό 3D και με σκηνές όπως εκείνη όπου ζέβρες, ελέφαντες κι άλλα ζώα της Αφρικής επιπλέουν σαν μπαλόνια στον αέρα μετά από τυχαίο πασπάλισμα τους με την μαγική σκόνη του Αϊ Βασίλη, να διαθέτουν μια σουρεαλιστική μαγεία, είναι σαφές ότι η Aardman, δείχνοντας πραγματικό πάθος για να πει αυτή την ιστορία, μετέτρεψε την ταινία και σε ένα οπτικό υπερθέαμα.
Για να το πω πιο απλά: όλα μου άρεσαν σε αυτή τη, εμπλουτισμένη με άφθονο χιούμορ για όλες τις ηλικίες, συγκινητική χριστουγεννιάτικη ιστορία! Στην πραγματικότητα, το Arthur Christmas: Ο Γιος του Αϊ Βασίλη φαντάζει σαν το απροσδόκητο δώρο έκπληξη της σεζόν. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Ανανεώνοντας τον μύθο του Αϊ Βασίλη φέρνοντας τον κατευθείαν στα δεδομένα του 21ου αιώνα, το παλιό έλκηθρο και το ιπτάμενο ελάφι έχουν φύγει κι έχουν αντικατασταθεί από ένα υπερηχητικό σκάφος που μοιάζει με το USS Enterprise, με το κέντρο ελέγχου της αποστολής να είναι επανδρωμένο με εκατοντάδες ξωτικά. Σε μια εκπληκτική εναρκτήρια σεκάνς, που θυμίζει λίγο James Bond και Mission Impossible, ο στρατός αυτός των ξωτικών κατεβαίνει στη Γη και το μοίρασμα των δώρων σε όλα τα παιδιά του κόσμου αρχίζει. Από εκεί και πέρα, παρακολουθούμε τον Άρθουρ, τον γιο του Αϊ Βασίλη, στην προσπάθεια του να πάει το μοναδικό δώρο που δεν παραδόθηκε στην μικρή Γκουεν με την βοήθεια του Grandsanta, και τον αδελφό του, Steve, να προσπαθεί να τους αποτρέψει γιατί πιστεύει ότι το ένα δώρο στα δισεκατομμύρια δεν έχει τόσο μεγάλη αξία. Το αναπάντεχο αυτό γεμάτο δράση road-movie ξενικά, προσφέροντας μια απολαυστική κινηματογραφική εμπειρία πριν από τις διακοπές που οι γονείς και τα παιδιά θα εκτιμήσουν.
Το σενάριο που έγραψε ο Peter Baynham (που έχει γράψει μεταξύ άλλων και το … Μπόρατ) αποτελεί τον νούμερο ένα λόγο που η ταινία είναι τόσο απροσδόκητα καλή, αφού είναι γεμάτο πνευματώδεις και καυστικούς διαλόγους, πανέξυπνα γραμμένους χαρακτήρες, όπως ενός ξωτικού λαθρεπιβάτη που ονομάζεται Μπριόνι, και το πιο σημαντικό είναι πως δεν αναλώνεται σε slap-stick ή γεμάτο pop αναφορές αστεία και δεν αποτελεί μια ευκαιριακή προσπάθεια της Aardman να βγάλει όπως-όπως μια ταινία για να «πιάσει» το κοινό των Χριστουγέννων, αφού στον πυρήνα της υπάρχει μια καλά αναπτυγμένη ιδέα που θυμίζει σε όλους το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Ναι, είναι προφανές, αλλά είναι δοσμένο τόσο αποτελεσματικά, που μετατρέπει το Arthur Christmas: Ο Γιος του Αϊ Βασίλη σε μια… πραγματική απόλαυση! Να σημειώσω εδώ ότι την είδα μεταγλωττισμένη στα ελληνικά, πράγμα που δεν το συνηθίζω αλλά μπορώ να πω ότι αυτή την φόρα η ελληνική βερσιόν ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική.
Επιπλέον, με ένα εξαιρετικό 3D και με σκηνές όπως εκείνη όπου ζέβρες, ελέφαντες κι άλλα ζώα της Αφρικής επιπλέουν σαν μπαλόνια στον αέρα μετά από τυχαίο πασπάλισμα τους με την μαγική σκόνη του Αϊ Βασίλη, να διαθέτουν μια σουρεαλιστική μαγεία, είναι σαφές ότι η Aardman, δείχνοντας πραγματικό πάθος για να πει αυτή την ιστορία, μετέτρεψε την ταινία και σε ένα οπτικό υπερθέαμα.
Για να το πω πιο απλά: όλα μου άρεσαν σε αυτή τη, εμπλουτισμένη με άφθονο χιούμορ για όλες τις ηλικίες, συγκινητική χριστουγεννιάτικη ιστορία! Στην πραγματικότητα, το Arthur Christmas: Ο Γιος του Αϊ Βασίλη φαντάζει σαν το απροσδόκητο δώρο έκπληξη της σεζόν. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου