Με την παρέλαση μιας πληθώρας αστέρων, το New Year’s Eve είναι το είδος της ταινίας που δαπανά περισσότερα χρήματα για ένα, όχι και τόσο ταλαντούχο, αλλά πολύ γνωστό καστ, χωρίς να ενδιαφέρεται για μια καλή σκηνοθεσία, για ένα σενάριο που να αξίζει, κ.τ.λ.
Κλασικά, λοιπόν, σε τέτοιου είδους ταινίες το πρόβλημα είναι ότι κάποιες ιστορίες είναι καλές, κάποιες μέτριες και κάποιες πραγματικά κακές. Στο New Year’s Eve, πέραν από μια-δυο κάπως συμπαθητικές (Michelle Pfeiffer: παντοτινή αξία), όλες οι υπόλοιπες αποτελούν πιθανότατα υλικό που δεν χωρούσε στο Valentine’s Day. Έτσι, με την πολύ εύκολη και απλή μετάθεση της ημέρας από 14 Φεβρουαρίου σε 31 Δεκεμβρίου έφτιαξαν αυτό εδώ το έτοιμο για ευρεία κατανάλωση πρωτοχρονιάτικο έργο που προσπαθεί να μας πείσει ότι χωρίς έρωτα και αγάπη, χαΐρι στην ζωή σου δεν θα δεις!
Δεν θα περάσετε άσχημα αφού παρόλο το χιλιοειπωμένο θέμα της, αυτού του είδους οι ταινίες καταφέρνουν να σε διασκεδάζουν. Απλά, πραγματικά αναρωτιέμαι ποια είναι τα επόμενα σχέδια του σκηνοθέτη… το «Thanksgiving Day»;;;
Κλασικά, λοιπόν, σε τέτοιου είδους ταινίες το πρόβλημα είναι ότι κάποιες ιστορίες είναι καλές, κάποιες μέτριες και κάποιες πραγματικά κακές. Στο New Year’s Eve, πέραν από μια-δυο κάπως συμπαθητικές (Michelle Pfeiffer: παντοτινή αξία), όλες οι υπόλοιπες αποτελούν πιθανότατα υλικό που δεν χωρούσε στο Valentine’s Day. Έτσι, με την πολύ εύκολη και απλή μετάθεση της ημέρας από 14 Φεβρουαρίου σε 31 Δεκεμβρίου έφτιαξαν αυτό εδώ το έτοιμο για ευρεία κατανάλωση πρωτοχρονιάτικο έργο που προσπαθεί να μας πείσει ότι χωρίς έρωτα και αγάπη, χαΐρι στην ζωή σου δεν θα δεις!
Δεν θα περάσετε άσχημα αφού παρόλο το χιλιοειπωμένο θέμα της, αυτού του είδους οι ταινίες καταφέρνουν να σε διασκεδάζουν. Απλά, πραγματικά αναρωτιέμαι ποια είναι τα επόμενα σχέδια του σκηνοθέτη… το «Thanksgiving Day»;;;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου