Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ανακοινώθηκαν τα πρώτα βραβεία

Ο χορός της Οσκαρικής περιόδου έχει ξεκινήσει για τα καλά με τις πρώτες κιόλας Ενώσεις Κριτικών να ανακοινώνουν τα βραβεία τους. Την αρχή έκανε την Δευτέρα η Ένωση Κριτικών Της Νέας Υόρκης ακολουθούμενη από τις επιλογές του National Board of Review, της αρχαιότερης ένωσης κριτικών της Αμερικής. Μεγάλος νικητής και στις δυο ενώσεις η νέα ταινία της βραβευμένης με Όσκαρ Σκηνοθέτιδας Kathryn Bigelow, «Zero Dark Thirty». 

Ιδού που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης και οι δυο ενώσεις: 

New York Film Critics Circle Awards

Καλύτερη Ταινία: «Zero Dark Thirty» της Kathryn Bigelow 
Καλύτερος Σκηνοθέτης: Kathryn Bigelow για το «Zero Dark Thirty» 
Καλύτερο Σενάριο: Tony Kushner για το «Lincoln» 
Καλύτερος Ηθοποιός: Daniel Day-Lewis για το «Lincoln» 
Καλύτερη Ηθοποιός: Rachel Weisz για το «The Deep Blue Sea»
Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος: Matthew McConaughey για τα «Bernie» και «Magic Mike» 
Καλύτερος Β' Γυναικείος Ρόλος: Sally Field για το «Lincoln» 
Καλύτερη Ξένη Ταινία: «Amour» του Michael Haneke 
Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: «Frankenweenie» του Tim Burton 
Καλύτερη Φωτογραφία: Greig Fraser για το «Zero Dark Thirty» 
Καλύτερη Μη Δραματική Ταινία: «The Central Park Five» των Ken Burns, Sarah Burns και David McMahon 
Καλύτερο Ντεμπούτο: «How To Survive a Plague» του David France 

National Board Of Review

Καλύτερη Ταινία: «Zero Dark Thirty» της Kathryn Bigelow 
Καλύτερος Σκηνοθέτης: Kathryn Bigelow για το «Zero Dark Thirty» 
Καλύτερος Ηθοποιός: Bradley Cooper για το «Silver Linings Playbook» 
Καλύτερη Ηθοποιός: Jessica Chastain για το «Zero Dark Thirty» 
Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος: Leonardo DiCaprio για το «Django Unchained»
Καλύτερος Β' Γυναικείος Ρόλος: Ann Dowd για το «Compliance»
Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο: Rian Johnson για το «Looper» 
Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο: David O. Russell για το «Silver Linings Playbook» 
Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: «Wreck-It Ralph» του Rich Moore 
Καλύτερο Κινηματογραφικό Επίτευγμα: Ben Affleck για το «Argo» 
Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου: Tom Holland για το «The Impossible» 
Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενης: Quvenzhané Wallis για το «Beasts Of The Southern Wild» 
Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη: Benh Zeitlin για το «Beasts Of The Southern Wild» 
Καλύτερη Ξένη Ταινία: «Amour» του Michael Haneke 
Καλύτερο Ντοκιμαντέρ: «Searching for Sugar Man» του Malik Bendjelloul 
Καλύτερο Καστ: «Les Miserables» του Tom Hooper 
Βραβείο Spotlight: John Goodman για τα «Argo», «Flight», «ParaNorman» και «Trouble With The Curve» 
Βραβείο Ελευθερίας της Έκφρασης: «The Central Park Five» των Ken Burns, Sarah Burns και David McMahon και « Promised Land» του Gus Van Sant 
William K. Everson Film History Award: 50 Χρόνια James Bond 

Οι καλύτερες ταινίες της χρονιάς (με αλφαβητική σειρά)
Argo
Beasts Of The Southern Wild 
Django Unchained 
Les Miserables 
Lincoln 
Looper 
The Perks Of Being A Wallflower 
Promised Land 
Silver Linings Playbook

Οι πέντε καλύτερες ξενόγλωσσες ταινίες (με αλφαβητική σειρά)

Barbara 
The Intouchables 
The Kid With A Bike 
No 
War Witch

Τα πέντε καλύτερα ντοκιμαντέρ (με αλφαβητική σειρά)

Ai Weiwei: Never Sorry 
Detropia 
The Gatekeepers 
The Invisible War 
Only The Young

Οι 10 καλύτερες ανεξάρτητες ταινίες (με αλφαβητική σειρά)

Arbitrage 
Bernie 
Compliance 
End Of Watch 
Hello I Must Be Going 
Little Birds 
Moonrise Kingdom 
On The Road 
Quartet 
Sleepwalk With Me

Επόμενα βραβεία την Κυριακή από τους Κριτικούς του Λος Άντζελες.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Three Billboards outside Ebbing, Missouri ★★★★

Μετά το εξαιρετικό «Αποστολή στην Μπριζ» και το άκρως ενδιαφέρον «Επτά ψυχοπαθείς», ο ιρλανδικής καταγωγής Μάρτιν Μακ Ντόνα έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο λαμπρούς κινηματογραφιστές της εποχής μας. Η έντονη αίσθηση του αντίκτυπου των λέξεων, των χειρονομιών και των εικόνων που διαθέτει είναι σπάνια στο σημερινό τοπίο του κινηματογράφου και συμβαδίζει με την πρωτοφανή επιμέλεια του στην κατασκευή των λεπτομερέστατων, σύνθετων αφηγήσεών του. Με δεδομένη την έκφραση “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”, ως ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ο Μακ Ντόνα πήρε το χρόνο του για ετοιμάσει το νέο του κινηματογραφικό πόνημα. Και μετά από πέντε χρόνια σιωπής επιστρέφει με το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» ένα άλλο μικρό θαύμα αφηγηματικής ισορροπίας όπου ο βαθύς πόνος και το λακωνικό χιούμορ, οι απροσδόκητες ανατροπές, η οργανική ροή δράσης και οι χαρακτήρες που αλλάζουν αλλά πάντα παραμένουν οι ίδιοι, δένουν αρμονικά. Η ιστορία απλή: Η κόρη της...

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που ...

Δεσμά Αίματος [0/5]

Η πρώτη ψηφιακή ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που δεν μπορεί να περιγραφτεί. Θα πρέπει κάποιος να την δει για να καταλάβει το πόσο κακή είναι. Και είναι μεγάλο κρίμα γιατί από τον σκηνοθέτη του Αυτή η Νύχτα Μένει περιμένεις πολλά περισσότερα. Αναλογιζόμενος τώρα και την προηγούμενη συμμετοχή του, το Απ’ τά Κόκαλα Βγαλμένα, μια ομολογουμένως αξιοπρεπέστατη ταινία, σε κάνει άπλα να αναρωτιέσαι γιατί γύρισε το «Δεσμά Αίματος». Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του όταν τη γύριζε και τι προσπαθούσε να πει με αυτή του τη ταινία. Δυστυχώς, το έργο είναι ανούσιο και δεν πετυχαίνει ούτε μια στιγμή να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή ή να επιτύχει τον όποιο στόχο της. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Από άποψη παράγωγης, η ταινία είναι μια κλίμακα κάτω από την κατηγορία «ερασιτεχνική». Κάτι που δεν ταιριάζει όταν διαβάζεις τους συντελεστές, αλλά που πιστέψτε με ισχύει. Η σκηνοθεσία είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη με τα κλασσικά α...