Ο Ben Affleck συνεχίζει την αξιοσημείωτη καλλιτεχνική άνοδο του ως ένας από τους καλύτερους νέους σκηνοθέτες της Αμερικής. Το «Επιχείρηση: Argo» είναι ένα υποδειγματικό παράδειγμα του τύπου των συναρπαστικών θρίλερ που μόνο το Χόλιγουντ ξέρει και πρέπει συχνότερα να φτιάχνει. Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της τολμηρής απόδρασης έξι μελών του προσωπικού της πρεσβείας των ΗΠΑ από την Τεχεράνη, αυτό το καλά κρυμμένο κρατικό μυστικό είναι από μόνο του μια καθηλωτική ιστορία.
Αυτή η συναρπαστική αληθινή υπόθεση, λοιπόν, σε συνδυασμό με υπέροχα κοστούμια και εξαιρετικά σκηνικά, δεν επρόκειτο ποτέ να είναι τίποτα λιγότερο από μια αξιοσημείωτη ταινία. Ο τρόπος, όμως, με τον όποιο ο Affleck σκηνοθετεί το έργο βοηθά στο να μετατρέψει το φιλμ σε μια από εκείνες τις σπάνιες περιστάσεις ενός πανέξυπνου αλλά και διασκεδαστικού μπλοκ-μπάστερ. Ο χαρακτηρισμός μπλοκ-μπάστερ, φυσικά, δεν του στερεί καθόλου τις ιδιότητες ενός πολιτικού θρίλερ. Ισορροπώντας πάνω σε μια πολύ λεπτή γραμμή όταν πρόκειται για την πολιτική ορθότητα, το «Επιχείρηση: Argo» με επιτυχία καταφέρνει να αποφύγει την αντιπαράθεση και να μην χαρακτηριστεί φιλοαμερικανικό όπως συνήθως γίνεται και με άλλες τέτοιες απεικονίσεις στη μεγάλη οθόνη παρόμοιων καταστάσεων. Η ταινία έχει καρδιά κι εγκέφαλο, καθώς και κότσια. Το σενάριο παρέχει μια σαφή και ισχυρή ιστορία χωρίς να θυσιάζει ούτε το πολιτικό ούτε το προσωπικό πλαίσιο. Για την ακρίβεια, ο Affleck καλύπτει όλα τα δύσκολα σημεία νωρίς-νωρίς με μια σύντομη αλλά κατατοπιστική, κινούμενων σχεδίων, παρουσίαση που επιτρέπει στο κοινό μια εύκολα προσβάσιμη δίοδο στα ιστορικά γεγονότα. Ενώ πέρα από αυτό, η ταινία καταφέρνει να ενσωματώσει άψογα αρχειακό υλικό, προσθέτοντας υφή κι αμεσότητα μέσα στη δραματουργία του.
Οι αρχικές σκηνές της επανάστασης και η κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας είναι κινηματογραφημένες στην εντέλεια. Οι σκηνές αργότερα στην ταινία που περιλαμβάνουν τη δραπέτευση των έξι είναι πέρα για πέρα έντονες κι αγωνιώδεις. Ενώ φυσικά δεν λείπει και το χιούμορ, το όποιο παρέχεται άφθονο στον θεατή κυρίως μέσα από το δευτερεύον καστ που περιλαμβάνει ηθοποιούς όπως John Goodman, Alan Arkin και Bryan Cranston. Για άλλη μια φορά, όμως, πρέπει να πούμε ότι το πραγματικό αστέρι εδώ, τόσο εμπρός όσο και πίσω από την κάμερα, είναι ο Affleck. Με το όνομα του να είναι ανέκδοτο στο Χόλιγουντ (για λόγους που μου διαφεύγουν ακόμα) εδώ και πολύ καιρό, ο Affleck είχε μια σημαντική μεταστροφή στην καριέρα του ως σκηνοθέτης. Πρώτα ήρθε το Χωρίς Ίχνη και στη συνέχεια το The Town. Με το «Επιχείρηση: Argo» παγιώνει τη θέση του ως ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες που εργάζονται σήμερα.
Κωμωδία, θρίλερ, περιπέτεια το «Επιχείρηση: Argo» τα συνδυάζει όλα. Τέλεια σκηνοθετημένο κι επιμελημένο, κάθε μικρή λεπτομέρεια ενώνεται για να σχηματίσει μια πολυεπίπεδη συναισθηματική εμπειρία. Ως ένα πραγματικό ανθρώπινο δράμα, είναι εξαιρετικό. Ως κινηματογραφική εμπειρία, είναι άχαστη.
Αυτή η συναρπαστική αληθινή υπόθεση, λοιπόν, σε συνδυασμό με υπέροχα κοστούμια και εξαιρετικά σκηνικά, δεν επρόκειτο ποτέ να είναι τίποτα λιγότερο από μια αξιοσημείωτη ταινία. Ο τρόπος, όμως, με τον όποιο ο Affleck σκηνοθετεί το έργο βοηθά στο να μετατρέψει το φιλμ σε μια από εκείνες τις σπάνιες περιστάσεις ενός πανέξυπνου αλλά και διασκεδαστικού μπλοκ-μπάστερ. Ο χαρακτηρισμός μπλοκ-μπάστερ, φυσικά, δεν του στερεί καθόλου τις ιδιότητες ενός πολιτικού θρίλερ. Ισορροπώντας πάνω σε μια πολύ λεπτή γραμμή όταν πρόκειται για την πολιτική ορθότητα, το «Επιχείρηση: Argo» με επιτυχία καταφέρνει να αποφύγει την αντιπαράθεση και να μην χαρακτηριστεί φιλοαμερικανικό όπως συνήθως γίνεται και με άλλες τέτοιες απεικονίσεις στη μεγάλη οθόνη παρόμοιων καταστάσεων. Η ταινία έχει καρδιά κι εγκέφαλο, καθώς και κότσια. Το σενάριο παρέχει μια σαφή και ισχυρή ιστορία χωρίς να θυσιάζει ούτε το πολιτικό ούτε το προσωπικό πλαίσιο. Για την ακρίβεια, ο Affleck καλύπτει όλα τα δύσκολα σημεία νωρίς-νωρίς με μια σύντομη αλλά κατατοπιστική, κινούμενων σχεδίων, παρουσίαση που επιτρέπει στο κοινό μια εύκολα προσβάσιμη δίοδο στα ιστορικά γεγονότα. Ενώ πέρα από αυτό, η ταινία καταφέρνει να ενσωματώσει άψογα αρχειακό υλικό, προσθέτοντας υφή κι αμεσότητα μέσα στη δραματουργία του.
Οι αρχικές σκηνές της επανάστασης και η κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας είναι κινηματογραφημένες στην εντέλεια. Οι σκηνές αργότερα στην ταινία που περιλαμβάνουν τη δραπέτευση των έξι είναι πέρα για πέρα έντονες κι αγωνιώδεις. Ενώ φυσικά δεν λείπει και το χιούμορ, το όποιο παρέχεται άφθονο στον θεατή κυρίως μέσα από το δευτερεύον καστ που περιλαμβάνει ηθοποιούς όπως John Goodman, Alan Arkin και Bryan Cranston. Για άλλη μια φορά, όμως, πρέπει να πούμε ότι το πραγματικό αστέρι εδώ, τόσο εμπρός όσο και πίσω από την κάμερα, είναι ο Affleck. Με το όνομα του να είναι ανέκδοτο στο Χόλιγουντ (για λόγους που μου διαφεύγουν ακόμα) εδώ και πολύ καιρό, ο Affleck είχε μια σημαντική μεταστροφή στην καριέρα του ως σκηνοθέτης. Πρώτα ήρθε το Χωρίς Ίχνη και στη συνέχεια το The Town. Με το «Επιχείρηση: Argo» παγιώνει τη θέση του ως ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες που εργάζονται σήμερα.
Κωμωδία, θρίλερ, περιπέτεια το «Επιχείρηση: Argo» τα συνδυάζει όλα. Τέλεια σκηνοθετημένο κι επιμελημένο, κάθε μικρή λεπτομέρεια ενώνεται για να σχηματίσει μια πολυεπίπεδη συναισθηματική εμπειρία. Ως ένα πραγματικό ανθρώπινο δράμα, είναι εξαιρετικό. Ως κινηματογραφική εμπειρία, είναι άχαστη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου