Το ιστορικό δράμα του Nikolaj Arcel, «A Royal Affair», με πρωταγωνιστές τον κορυφαίο ηθοποιό Mads Mikkelsen, τον βραβευμένο με Αργυρή Άρκτο καλύτερου ανδρικού ρόλου στο 62o Φεστιβάλ Βερολίνου Mikkel Folsgaard και το νέο, πολλά υποσχόμενο, αστέρι Alicia Vikander, είναι ένα καλό παράδειγμα μιας εξαιρετικά καλοφτιαγμένης κι απολαυστικής ταινίας εποχής που ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στο ρομάντζο και την πολιτική με φόντο την Δανία του 18ου αιώνα. Η ιστορία εξιστορεί το πώς ο επαρχιακός Γερμανός γιατρός κι ερασιτέχνης φιλόσοφος Johan Struensee (Mads Mikkelsen) έγινε η κινητήριος δύναμη πίσω από τον βασιλιά της Δανίας, μετατρέποντας, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, μια από τις πιο οπισθοδρομικές χώρες τις Ευρώπης σε ένα προοδευτικό μοντέλο του διαφωτισμού αρκετές δεκαετίες πριν την Γαλλική Επανάσταση, εξερευνώντας παράλληλα και την παράνομη σχέση του με τη βασίλισσα της Δανίας, Caroline Matilda (Alicia Vikander), και τις επιπτώσεις που αυτή αποφέρει.
Το κλειδί για την επιτυχία του έργου είναι, αναμφίβολα, η απλή του προσέγγιση. Δεν υπάρχει τίποτα ριζοσπαστικό στον τρόπο με τον οποίο η ταινία είναι φτιαγμένη, εν αντιθέσει το δυνατό της σημείο είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων που ενωμένα δημιουργούν μια σφιχτή, ευχάριστη και διασκεδαστική ταινία. Πρώτο συστατικό, η άκρως ενδιαφέρουσα και καθηλωτική ιστορία ενός βασιλικού ερωτικού τρίγωνου, τοποθετημένο μέσα στο δράμα των ιστορικών γεγονότων του Διαφωτισμού. Ένα είδος αφήγησης που παρέχει ισορροπία και ρυθμό σε μια ταινία που είναι σε θέση να είναι ταυτόχρονα συναρπαστική και προκλητική. Σύνθετο και πολυεπίπεδο το σενάριο που έγραψαν οι Rasmus Heisterberg και Nikolaj Arcel (σεναριογράφος της πρώτης ταινίας του σουηδικού Το Κορίτσι με το Τατουάζ), αποτελεί μια θαυμάσια προσαρμογή του μυθιστορήματος της Bodil Steensen-Leth. Οι εντάσεις και τα δράματα σε όλα τα επίπεδα (από τα βαθιά προσωπικά, έως τα θέματα του κράτους) διαθέτουν μια αίσθηση αυθεντικότητας, οι χαρακτήρες είναι σωστά διατυπωμένοι επιδεικνύοντας μια όλο και πιο ελαστική ηθική, ενώ υπάρχουν και πολλά στοιχεία συναφή με τον κόσμο μας σήμερα.
Ένα καλό σενάριο, όμως, αν δεν βρεθούν οι σωστοί ηθοποιοί να του δώσουν πνοή, δεν λέει κάτι από μόνο του. Ερχόμαστε, λοιπόν, στο δεύτερο συστατικό που ανεβάζει το έργο στα ύψη: τους ηθοποιούς. Ο πάντα εκπληκτικός Mikkelsen δίνει μια ακόμα δυναμική και πολύ πιστευτή ερμηνεία ως Struensee, αποδίδοντας στην εντέλεια τη διακύμανση των συναισθημάτων που περνά ο χαρακτήρας του. Η Vikander τα καταφέρνει περίφημα δίνοντας μια λεπτή, εύθραυστη, αλλά και ανά στιγμές σπαρακτική ερμηνεία. Η Trine Dyrholm ως διπρόσωπη βασίλισσα Dowger καθώς και όλο το υπόλοιπο καστ δίνουν (μηδενός εξαιρούμενου) υπέροχες ερμηνείες. Στην τελική, όμως, το αστέρι της ταινίας είναι ο Folsgaard και η παράξενα γοητευτική, συχνά ξεκαρδιστική, αλλά ουσιαστικά τραγική ερμηνεία του ως τρελός βασιλιάς της Δανίας.
Και περνάμε στο τρίτο και τελευταίο συστατικό. Η εκπληκτική φωτογραφία του Rasmus Videbaek, το θαυμάσιο σκορ του Gabriel Yared κι ο άψογος σχεδιασμός σκηνικών και κοστουμιών συνθέτουν έναν μοναδικό κινηματογράφο. Έναν κινηματογράφο που αποφεύγει να είναι μια απλή ροζ νουβέλα, καταφέρνοντας να συνδυάσει αποτελεσματικά την ιστορική ακρίβεια με την κινηματογραφική συνοχή. Μια επική ιστορία ρομαντισμού, φιλοδοξίας και της τραγική σφαλερότητας του ιδεαλισμού, το «A Royal Affair» είναι απλά εκπληκτικό!
Το κλειδί για την επιτυχία του έργου είναι, αναμφίβολα, η απλή του προσέγγιση. Δεν υπάρχει τίποτα ριζοσπαστικό στον τρόπο με τον οποίο η ταινία είναι φτιαγμένη, εν αντιθέσει το δυνατό της σημείο είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων που ενωμένα δημιουργούν μια σφιχτή, ευχάριστη και διασκεδαστική ταινία. Πρώτο συστατικό, η άκρως ενδιαφέρουσα και καθηλωτική ιστορία ενός βασιλικού ερωτικού τρίγωνου, τοποθετημένο μέσα στο δράμα των ιστορικών γεγονότων του Διαφωτισμού. Ένα είδος αφήγησης που παρέχει ισορροπία και ρυθμό σε μια ταινία που είναι σε θέση να είναι ταυτόχρονα συναρπαστική και προκλητική. Σύνθετο και πολυεπίπεδο το σενάριο που έγραψαν οι Rasmus Heisterberg και Nikolaj Arcel (σεναριογράφος της πρώτης ταινίας του σουηδικού Το Κορίτσι με το Τατουάζ), αποτελεί μια θαυμάσια προσαρμογή του μυθιστορήματος της Bodil Steensen-Leth. Οι εντάσεις και τα δράματα σε όλα τα επίπεδα (από τα βαθιά προσωπικά, έως τα θέματα του κράτους) διαθέτουν μια αίσθηση αυθεντικότητας, οι χαρακτήρες είναι σωστά διατυπωμένοι επιδεικνύοντας μια όλο και πιο ελαστική ηθική, ενώ υπάρχουν και πολλά στοιχεία συναφή με τον κόσμο μας σήμερα.
Ένα καλό σενάριο, όμως, αν δεν βρεθούν οι σωστοί ηθοποιοί να του δώσουν πνοή, δεν λέει κάτι από μόνο του. Ερχόμαστε, λοιπόν, στο δεύτερο συστατικό που ανεβάζει το έργο στα ύψη: τους ηθοποιούς. Ο πάντα εκπληκτικός Mikkelsen δίνει μια ακόμα δυναμική και πολύ πιστευτή ερμηνεία ως Struensee, αποδίδοντας στην εντέλεια τη διακύμανση των συναισθημάτων που περνά ο χαρακτήρας του. Η Vikander τα καταφέρνει περίφημα δίνοντας μια λεπτή, εύθραυστη, αλλά και ανά στιγμές σπαρακτική ερμηνεία. Η Trine Dyrholm ως διπρόσωπη βασίλισσα Dowger καθώς και όλο το υπόλοιπο καστ δίνουν (μηδενός εξαιρούμενου) υπέροχες ερμηνείες. Στην τελική, όμως, το αστέρι της ταινίας είναι ο Folsgaard και η παράξενα γοητευτική, συχνά ξεκαρδιστική, αλλά ουσιαστικά τραγική ερμηνεία του ως τρελός βασιλιάς της Δανίας.
Και περνάμε στο τρίτο και τελευταίο συστατικό. Η εκπληκτική φωτογραφία του Rasmus Videbaek, το θαυμάσιο σκορ του Gabriel Yared κι ο άψογος σχεδιασμός σκηνικών και κοστουμιών συνθέτουν έναν μοναδικό κινηματογράφο. Έναν κινηματογράφο που αποφεύγει να είναι μια απλή ροζ νουβέλα, καταφέρνοντας να συνδυάσει αποτελεσματικά την ιστορική ακρίβεια με την κινηματογραφική συνοχή. Μια επική ιστορία ρομαντισμού, φιλοδοξίας και της τραγική σφαλερότητας του ιδεαλισμού, το «A Royal Affair» είναι απλά εκπληκτικό!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου