Έχουν περάσει δέκα χρόνια από την τελευταία απογοητευτική ταινία των «Ανδρών με τα Μαύρα» και 15 ολόκληρα χρόνια από την εξαιρετική πρώτη, και στην πραγματικότητα κανείς δεν περίμενε ούτε ήθελε μια ακόμα συνεχεία. Και μοιάζει, σχεδόν, πάρα πολύ εύκολο να απορρίψει κάποιος μια συνέχεια ενός franchise, όταν έχει περάσει τόσο καιρός από την προηγούμενη ταινία. Μην το κάνετε όμως. Το MiB3 χάρη σε ένα μεστό σενάριο καταφέρνει να είναι μια καλή ταινία που θα σας εκπλήξει ευχάριστα.
Με την τρίτη ταινία, ο σκηνοθέτης Barry Sonnenfeld, με τη βοήθεια των σεναριογράφων, ξανασυλλαμβάνει την παλιά μαγεία μεταξύ του Will Smith και του Tommy Lee Jones. Ιδιόμορφο και εφευρετικό, γεμάτο με όλα τα περίεργα και υπέροχα εξωγήινα πλάσματα για τα οποία οι ταινίες «Men in Black» είναι γνώστες, το έργο αναπαράγει τον γνώριμο κόσμο του MiB στο μέγιστο. Χρησιμοποιεί, δε, όλα τα μέσα (συμπεριλαμβανομένου και του 3D) για να μεγιστοποιήσει τη μοναδικότητα του σαν concept, αλλά και για να αυξήσει τη ψυχαγωγία του κοινού. Παρόλα αυτά, ο τρόπος με τον οποίο διασκεδάζει τη σημερινή εποχή το κοινό έχει αλλάξει. Γι’ αυτό και το MiB3 ανανεώνει το franchise με μια τολμηρή πλοκή που περιλαμβάνει το ταξίδι στον χρόνο. Θα μου πείτε, πόσο κοινότυπη μπορεί να είναι μια τέτοια ιδέα για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι το καλύτερο κομμάτι του έργου. Από τη μια, μέσα από τα μάτια των πρακτόρων βλέπουμε όχι μόνο την εκτόξευση του Απόλλων 11 αλλά και την «αληθινή» ιστορία πίσω από τον μύθο του Andy Warhol. Από την άλλη, η διακωμώδηση διαφόρων ιστορικών γεγονότων είναι κάτι το απολαυστικό. Εδώ, λοιπόν, η ιδέα του ταξιδιού στο παρελθόν είναι τόσο εμπνευσμένη όσο κι απόλυτα πιστευτή και την όποια ο Sonnenfeld καταφέρνει να παρουσιάσει εξαιρετικά και με αξιοσημείωτη προσοχή ώστε να αποφύγει οτιδήποτε θα ακύρωνε τη βασική της σύλληψη. Γνωρίζει πώς να πει μια ιστορία με αξιοπρεπείς ρυθμούς προκαλώντας το γέλιο, ενώ παράλληλα διαθέτει κι ορισμένες δραματικές στιγμές που δίνουν στους χαρακτήρες περισσότερο βάθος.
Και μιας και μιλάμε για χαρακτήρες, το MiB3 διαπρέπει και σε έναν άλλο τομέα. Στην εξερεύνηση της ανεξιχνίαστης σχέση μεταξύ του πράκτορα J (Will Smith) και του πράκτορα K (Tommy Lee Jones). Και είναι αυτή ακριβώς η αναθεώρηση, δέκα χρόνια αργότερα, των γνωρίμων χαρακτήρων, που σου προκαλεί έντονα συναισθήματα, προσδίδει τον σωστό τόνο νοσταλγίας στην ταινία και την ανεβάζει πέρα από τις προσδοκίες. Η τελική σκηνή, δε, η οποία είναι συναισθηματική πληρωμή της ταινίας, είναι πολύ πιθανόν να σας φέρει δάκρυα στα μάτια . Με τον Barry Sonnenfeld στο τιμόνι και πάλι λοιπόν, το Οι «Άνδρες με τα Μαύρα ΙΙΙ» είναι ότι θα μπορούσαμε να ελπίζουμε και πολλά περισσότερα… ψυχαγωγία που δεν απαιτεί πολλή σκέψη διαθέτοντας όμως ουσία και καρδιά.
Με την τρίτη ταινία, ο σκηνοθέτης Barry Sonnenfeld, με τη βοήθεια των σεναριογράφων, ξανασυλλαμβάνει την παλιά μαγεία μεταξύ του Will Smith και του Tommy Lee Jones. Ιδιόμορφο και εφευρετικό, γεμάτο με όλα τα περίεργα και υπέροχα εξωγήινα πλάσματα για τα οποία οι ταινίες «Men in Black» είναι γνώστες, το έργο αναπαράγει τον γνώριμο κόσμο του MiB στο μέγιστο. Χρησιμοποιεί, δε, όλα τα μέσα (συμπεριλαμβανομένου και του 3D) για να μεγιστοποιήσει τη μοναδικότητα του σαν concept, αλλά και για να αυξήσει τη ψυχαγωγία του κοινού. Παρόλα αυτά, ο τρόπος με τον οποίο διασκεδάζει τη σημερινή εποχή το κοινό έχει αλλάξει. Γι’ αυτό και το MiB3 ανανεώνει το franchise με μια τολμηρή πλοκή που περιλαμβάνει το ταξίδι στον χρόνο. Θα μου πείτε, πόσο κοινότυπη μπορεί να είναι μια τέτοια ιδέα για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι το καλύτερο κομμάτι του έργου. Από τη μια, μέσα από τα μάτια των πρακτόρων βλέπουμε όχι μόνο την εκτόξευση του Απόλλων 11 αλλά και την «αληθινή» ιστορία πίσω από τον μύθο του Andy Warhol. Από την άλλη, η διακωμώδηση διαφόρων ιστορικών γεγονότων είναι κάτι το απολαυστικό. Εδώ, λοιπόν, η ιδέα του ταξιδιού στο παρελθόν είναι τόσο εμπνευσμένη όσο κι απόλυτα πιστευτή και την όποια ο Sonnenfeld καταφέρνει να παρουσιάσει εξαιρετικά και με αξιοσημείωτη προσοχή ώστε να αποφύγει οτιδήποτε θα ακύρωνε τη βασική της σύλληψη. Γνωρίζει πώς να πει μια ιστορία με αξιοπρεπείς ρυθμούς προκαλώντας το γέλιο, ενώ παράλληλα διαθέτει κι ορισμένες δραματικές στιγμές που δίνουν στους χαρακτήρες περισσότερο βάθος.
Και μιας και μιλάμε για χαρακτήρες, το MiB3 διαπρέπει και σε έναν άλλο τομέα. Στην εξερεύνηση της ανεξιχνίαστης σχέση μεταξύ του πράκτορα J (Will Smith) και του πράκτορα K (Tommy Lee Jones). Και είναι αυτή ακριβώς η αναθεώρηση, δέκα χρόνια αργότερα, των γνωρίμων χαρακτήρων, που σου προκαλεί έντονα συναισθήματα, προσδίδει τον σωστό τόνο νοσταλγίας στην ταινία και την ανεβάζει πέρα από τις προσδοκίες. Η τελική σκηνή, δε, η οποία είναι συναισθηματική πληρωμή της ταινίας, είναι πολύ πιθανόν να σας φέρει δάκρυα στα μάτια . Με τον Barry Sonnenfeld στο τιμόνι και πάλι λοιπόν, το Οι «Άνδρες με τα Μαύρα ΙΙΙ» είναι ότι θα μπορούσαμε να ελπίζουμε και πολλά περισσότερα… ψυχαγωγία που δεν απαιτεί πολλή σκέψη διαθέτοντας όμως ουσία και καρδιά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου