Πραγματικά, από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω. Για αρχή, για όσους δεν το ξέρουν, η πρωταγωνίστρια Gina Carano είναι αθλήτρια του kickboxing και έχει εμφανιστεί και στο διάσημο τηλεοπτικό πρόγραμμα της Αμερικής, American Gladiators, με την ονομασία «Crush». Πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι ηθοποιός. Οι δημιουργοί προφανώς το γνωρίζουν αυτό, γι’ αυτό και της έχουν γράψει για να λέει μόνο σύντομες προτάσεις. Και αυτές όμως, δυστυχώς, δεν της λέει καλά. Όλα εντάξει, όμως, είναι μια ταινία δράσης. Μπορώ να δικαιολογήσω τη μέτρια υποκριτική. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω όμως ότι υπήρχε λίγο έως καθόλου σενάριο. Και ακόμα κι αυτό το λίγο δεν το λες και πρωτότυπο. Η Carano είναι μια πράκτορας που προδίδεται από τους συναδέλφους της. Φοβερό! Δεν το έχουμε ξαναδεί πουθενά. Ειλικρινά, πιστεύω ότι έχει στερέψει το Χόλιγουντ από ιδέες. Αλλά εντάξει, το προσπερνώ κι αυτό… είναι μια ταινία δράσης. Ποιος χρειάζεται καλές ερμηνείες ή πλούσιο σενάριο; Ωστόσο, δεν νομίζω ότι οι ταινίες δράσης πρέπει να είναι τόσο βαρετές. Έχω δει ακριβώς τις ίδιες σκηνές μάχης σε είκοσι άλλες ταινίες. Δεν υπήρχε ούτε μια πρωτοτυπία. Η ταινία πάσχει επίσης από το γεγονός ότι δεν έχει κλιμάκωση, απλά τελειώνει.
Για να συνοψίσω, το «Η Τιμωρός» είναι σκηνοθετημένο με επιδεξιότητα και γούστο (πράγμα που περιμένεις από τον Soderbergh), διαθέτει, δε, και μερικές πνευματώδης ατάκες εδώ και εκεί. Ωστόσο, λόγο του ολίγων τι ασαφή αλλά παράλληλα προβλεπόμενου σεναρίου και της ξύλινης ερμηνείας της πρωταγωνίστριας, το έργο απλά δεν σου κινεί το ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου