Σαφέστατα επηρεασμένο από τον κόσμο του Terrence Malick, δυστυχώς το έργο δεν λέει πολλά. Αποτυγχάνοντας να μας παρέχει το απαραίτητο υπόβαθρο προκειμένου να ενδιαφερθούμε πλήρως για το τι βλέπουμε, το «Μείνε Δίπλα μου» είναι μια νωχελική ταινία που χρησιμοποιεί σκοτεινό φωτισμό και διάσπαρτο διάλογο προκειμένου να συλλάβει ένα συναίσθημα διαπεραστικού πόθου.
Υπό την καθοδήγηση του κινηματογραφιστή Bradford Young και την υποστήριξη του μελαγχολικού σκορ του Daniel Hart, είναι μια ταινία που, ως έναν βαθμό, δεσμεύει τις αισθήσεις και μας ελκύει με στιγμές συγκινητικής ομορφιάς. Τελικά, όμως, η προχειρότητα του όλου εγχειρήματος επικρατεί, κάνοντας μας να πούμε ότι η ταινία είναι μια από εκείνες τις περιπτώσεις που κάποιοι θα θαυμάσουν, κανένας όμως δεν θα αγαπήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου