Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

21 Jump Street [0.5/5]

Η δημοφιλής αστυνομική σειρά «Ομάδα Δράσης 21», αποτέλεσε σημείο αναφοράς της pop κουλτούρας τη δεκαετία του 1980, αναδεικνύοντας το αστέρι του Johnny Depp. Ο τίτλος είναι η μόνη σχέση τής τότε σειράς με την τωρινή μεταφορά της στο σινεμά, αφού είναι ελάχιστα έως καθόλου τα πράγματα που τη θυμίζουν έστω και λίγο.

Και μπορεί το ντουέτο Jonah Hill και Channing Tatum να είναι έξυπνη επιλογή και να διαθέτει πετυχημένη χημεία, δυστυχώς η ταινία ακολουθεί την κλασσική πεπατημένη των αστυνομικών buddy-movies με τα γνωστά τρεχαλητά και τις αναμενόμενες δόσεις περιπέτειας. Όλα στην πιο light εκδοχή τους, φυσικά, αφού απευθύνονται, ξεκάθαρα, στη νέα γενιά teenagers της Αμερικής. Αυτό που με στενοχώρησε περισσότερο, όμως, ήταν το σενάριο της και η εξάρτηση του χιούμορ της από αισχρολογίες. Αν βρίσκετε τις λέξεις «πέος» και «πουλί» αστείες ή πλάκες για δύο τυπάδες που μιλούν για το σεξ σάς κάνουν να ξεκαρδίζεστε στα γέλια, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα γελάσετε περισσότερο απ’ όσο εγώ. Κι ενώ είμαι πρόθυμος να παραδεχθώ ότι υπάρχει κοινό που απολαμβάνει αυτού του είδους το χιούμορ, σίγουρα δεν είναι το στυλ της κωμωδίας που προτιμώ, θεωρώ ότι τα σεξιστικά αστεία είναι το πιο εύκολο που μπορείς να γράψεις για να προκαλέσεις ένα στοιχειώδες γέλιο. Και εδώ τα «καλαμπούρια» είναι μόνο τέτοιου είδους.

Αστεία που έχουν να κάνουν με τα γεννητικά όργανα αντρών και γυναικών διαδέχονται το ένα το άλλο. Αφού μετά το 21ο τέτοιο αστείο, πραγματικά ήθελα να φύγω από την αίθουσα. Κι όταν επιτέλους τέλειωσαν τα αστεία της συγκεκριμένης θεματολογίας, περάσαμε σε χωρατά που αφορούν περιττώματα. Καμιά πρωτοτυπία, καμιά καυστικότητα, τίποτα. Ήταν τόσο χάλια που αναρωτιέμαι αν οι σεναριογράφοι ξέρουν να γράφουν πια. Δηλαδή είναι υπερβολικό να αναζητάς ένα έξυπνο λογοπαίγνιο ή μια ωραία ατάκα από μια κωμωδία. Και συγχωρέστε με αλλά το «νομίζω ότι τα έκανα στο παντελόνι μου» δεν είναι ακριβώς αυτό που είχα στο μυαλό μου. Υπάρχει περισσότερη εξυπνάδα σε ένα εικοσάλεπτο επεισόδιο οποιασδήποτε αμερικανικής κωμικής σειράς απ’ ότι σε ολόκληρα τα 109 τού «21 Jump Street». Τα σενάρια σήμερα φαίνεται να είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τους σκηνοθέτες της κωμωδίας και αυτό είναι κρίμα.

«Περιέργως», η ταινία έσκισε στα σινεμά της Αμερικής αποφέροντας πάνω από 120 εκατομμύρια δολάρια. Πράγμα που σημαίνει ότι ένα σίκουελ είναι παραπάνω από δεδομένο. Ας ελπίσουμε (πράγμα σπάνιο για σίκουελ) ότι η δεύτερη φορά θα είναι καλύτερη και πάνω κάτω ένα εκατομμύριο φορές εξυπνότερη…

Σχόλια

  1. 0/5 tha ebaza egw ...apaksiw kai na ti dw, to jump street 21 itan seira stathmos , otidipote allo pou ferei to titlo tis einai ierosulia :-P ....xwsta George

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Three Billboards outside Ebbing, Missouri ★★★★

Μετά το εξαιρετικό «Αποστολή στην Μπριζ» και το άκρως ενδιαφέρον «Επτά ψυχοπαθείς», ο ιρλανδικής καταγωγής Μάρτιν Μακ Ντόνα έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο λαμπρούς κινηματογραφιστές της εποχής μας. Η έντονη αίσθηση του αντίκτυπου των λέξεων, των χειρονομιών και των εικόνων που διαθέτει είναι σπάνια στο σημερινό τοπίο του κινηματογράφου και συμβαδίζει με την πρωτοφανή επιμέλεια του στην κατασκευή των λεπτομερέστατων, σύνθετων αφηγήσεών του. Με δεδομένη την έκφραση “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”, ως ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ο Μακ Ντόνα πήρε το χρόνο του για ετοιμάσει το νέο του κινηματογραφικό πόνημα. Και μετά από πέντε χρόνια σιωπής επιστρέφει με το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» ένα άλλο μικρό θαύμα αφηγηματικής ισορροπίας όπου ο βαθύς πόνος και το λακωνικό χιούμορ, οι απροσδόκητες ανατροπές, η οργανική ροή δράσης και οι χαρακτήρες που αλλάζουν αλλά πάντα παραμένουν οι ίδιοι, δένουν αρμονικά. Η ιστορία απλή: Η κόρη της...

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που ...

Δεσμά Αίματος [0/5]

Η πρώτη ψηφιακή ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που δεν μπορεί να περιγραφτεί. Θα πρέπει κάποιος να την δει για να καταλάβει το πόσο κακή είναι. Και είναι μεγάλο κρίμα γιατί από τον σκηνοθέτη του Αυτή η Νύχτα Μένει περιμένεις πολλά περισσότερα. Αναλογιζόμενος τώρα και την προηγούμενη συμμετοχή του, το Απ’ τά Κόκαλα Βγαλμένα, μια ομολογουμένως αξιοπρεπέστατη ταινία, σε κάνει άπλα να αναρωτιέσαι γιατί γύρισε το «Δεσμά Αίματος». Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του όταν τη γύριζε και τι προσπαθούσε να πει με αυτή του τη ταινία. Δυστυχώς, το έργο είναι ανούσιο και δεν πετυχαίνει ούτε μια στιγμή να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή ή να επιτύχει τον όποιο στόχο της. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Από άποψη παράγωγης, η ταινία είναι μια κλίμακα κάτω από την κατηγορία «ερασιτεχνική». Κάτι που δεν ταιριάζει όταν διαβάζεις τους συντελεστές, αλλά που πιστέψτε με ισχύει. Η σκηνοθεσία είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη με τα κλασσικά α...