Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The Pirates! Band of Misfits [1.5/5]

Υπάρχει κάτι σχετικά με τις χειροποίητες μαριονέτες και το stop-motion animation που κάνει τα έργα της Aardman τόσο αξιαγάπητα. Και οι «Πειρατές!» είναι το αποκορύφωμα της τέχνης τους. Το πόση δουλειά έχει πέσει στην ταινία είναι κάτι το φοβερό, ενώ τα φόντα, οι χαρακτήρες, τα σκηνικά και γενικώς ολόκληρο το έργο είναι τόσο καλοσχεδιασμένο και προσεγμένο που έχουμε να κάνουμε με ένα εκπληκτικό οπτικό αποτέλεσμα. Αξίζει μια δεύτερη και τρίτη προβολή, απλά για να δώσεις προσοχή σε όλες τις λεπτομέρειες.

Σαν ταινία τώρα, δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Οι σκηνές δράσης είναι πάνω-κάτω προβλέψιμες και το σενάριο έχει ελάχιστη ανάπτυξη. Το μεγαλύτερο μου πρόβλημα, όμως, είναι ότι διέθετε χιούμορ περισσότερο για παιδιά και όχι τόσο για ενήλικες. Θα περίμενε κανείς ότι ένα πειρατικό πλήρωμα που περιλαμβάνει μια γυναίκα μεταμφιεσμένη σε άντρα, έναν αλμπίνο πειρατή κι έναν άνθρωπο του οποίου τα περισσότερα άκρα έχουν αντικατασταθεί με ξύλο θα προσέφεραν έναν τεράστιο αριθμό ευκαιριών για γέλια. Δυστυχώς, όμως, παρόλο που οι χαρακτήρες είναι, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, μοναδικοί, οι περισσότεροι από αυτούς σπαταλούνται και τα πιο περισσότερα αστεία δεν βρίσκουν το στόχο τους.

Αισθάνομαι γενικά ότι οι δημιουργοί της ταινίας ήταν τόσο απασχολημένοι με τις τεχνικές πτυχές του έργου, που ξέχασαν το σημαντικότερο συστατικό: τη ψυχή. Αδιάφορο παντελώς, λοιπόν. Να αναφερθώ, κλείνοντας, στο μηδαμινό 3D και στο ότι χρειάζεται προσοχή να το αναζητήσετε στη γλώσσα του.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Three Billboards outside Ebbing, Missouri ★★★★

Μετά το εξαιρετικό «Αποστολή στην Μπριζ» και το άκρως ενδιαφέρον «Επτά ψυχοπαθείς», ο ιρλανδικής καταγωγής Μάρτιν Μακ Ντόνα έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο λαμπρούς κινηματογραφιστές της εποχής μας. Η έντονη αίσθηση του αντίκτυπου των λέξεων, των χειρονομιών και των εικόνων που διαθέτει είναι σπάνια στο σημερινό τοπίο του κινηματογράφου και συμβαδίζει με την πρωτοφανή επιμέλεια του στην κατασκευή των λεπτομερέστατων, σύνθετων αφηγήσεών του. Με δεδομένη την έκφραση “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”, ως ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ο Μακ Ντόνα πήρε το χρόνο του για ετοιμάσει το νέο του κινηματογραφικό πόνημα. Και μετά από πέντε χρόνια σιωπής επιστρέφει με το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» ένα άλλο μικρό θαύμα αφηγηματικής ισορροπίας όπου ο βαθύς πόνος και το λακωνικό χιούμορ, οι απροσδόκητες ανατροπές, η οργανική ροή δράσης και οι χαρακτήρες που αλλάζουν αλλά πάντα παραμένουν οι ίδιοι, δένουν αρμονικά. Η ιστορία απλή: Η κόρη της...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Δεσμά Αίματος [0/5]

Η πρώτη ψηφιακή ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που δεν μπορεί να περιγραφτεί. Θα πρέπει κάποιος να την δει για να καταλάβει το πόσο κακή είναι. Και είναι μεγάλο κρίμα γιατί από τον σκηνοθέτη του Αυτή η Νύχτα Μένει περιμένεις πολλά περισσότερα. Αναλογιζόμενος τώρα και την προηγούμενη συμμετοχή του, το Απ’ τά Κόκαλα Βγαλμένα, μια ομολογουμένως αξιοπρεπέστατη ταινία, σε κάνει άπλα να αναρωτιέσαι γιατί γύρισε το «Δεσμά Αίματος». Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του όταν τη γύριζε και τι προσπαθούσε να πει με αυτή του τη ταινία. Δυστυχώς, το έργο είναι ανούσιο και δεν πετυχαίνει ούτε μια στιγμή να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή ή να επιτύχει τον όποιο στόχο της. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Από άποψη παράγωγης, η ταινία είναι μια κλίμακα κάτω από την κατηγορία «ερασιτεχνική». Κάτι που δεν ταιριάζει όταν διαβάζεις τους συντελεστές, αλλά που πιστέψτε με ισχύει. Η σκηνοθεσία είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη με τα κλασσικά α...
6 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα