Mother's Day [0.5/5]

Σκηνοθετημένο (με τη χαλαρή έννοια του όρου) από τον Garry Marshall, το έργο ακολουθεί το πρότυπο των «Valentine`s Day» και «New Year`s Eve» με την έννοια ότι κι αυτό είναι ένα φθηνό, βραδυκίνητο τερατούργημα που μοιάζει να διαρκεί τέσσερις ώρες, αλλά κατά κάποιο μαγικό τρόπο είναι λες και γυρίστηκε σε ένα σαββατοκύριακο στο σπίτι του 81χρόνου σκηνοθέτη. Όπως πάντα, υπάρχουν χιλιάδες χαρακτήρες, καμία εκατοσταριά, δανειζόμενες από sitcom, διαφορετικές πλοκές και όχι αρκετός χρόνος για να αναπτυχθεί το οτιδήποτε.

Αποτελούμενο κυρίως από εμφατικές κι επεξηγηματικές ατάκες και απλή παρουσίαση της όποιας ανούσιας δράσης, το γραμμένο από πέντε (!) συγγραφείς σενάριο διαθέτει μηδενική προοπτική και διορατικότητα, αποστραγγίζοντας εντελώς τη γοητεία από ένα εγγενώς γοητευτικό καστ, αναγκάζοντάς τους να αναλωθούν σε ρόλους που δεν είναι τίποτε άλλο από μονοδιάστατες, χαζές καρικατούρες. Προσθέτοντας και τις γλυκανάλατες ευαισθησίες του Marshall, το φιλμ καταλήγει να είναι μια σαχλή κωμωδία που όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλά είναι απόλυτα προβλέψιμη. Είναι λες και η ταινία όσο προχωράει τσεκάρει μια σειρά από κουτιά που στήθηκαν από νωρίς, και πάντα με τον πιο προφανή τρόπο.

Το «Γιορτή της Μητέρας», είναι τέσσερις κακές ταινίες σε μία. Ή, ακριβέστερα, είναι η σύνοψη τεσσάρων χαμηλής ποιότητας ταινιών, ενωμένες σε μια κακογραμμένη, γεμάτη κρύα αστεία εμπειρία. Ας ελπίσουμε ότι οι υπόλοιπες γιορτές θα γλιτώσουν από παρόμοια μεταχείριση.