Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Inherent Vice [1.5/5]

Είναι δύσκολο για τους κινηματογραφιστές να το παραδεχτούν, αλλά μερικές ιστορίες απλά δεν μπορούν να μεταφερθούν στο σινεμά. Υπήρχαν μερικά «θαύματα» όπως η «Ζωή του Πι» του Ang Lee, αλλά αυτό οφείλεται στο τέλειο μείγμα του σκηνοθέτη και της ιστορίας. Το «Έμφυτο Ελάττωμα» και ο Paul Thomas Anderson δεν ήταν το σωστό ταίριασμα. Και αυτό γιατί από μόνος του ο Anderson κάνει περίπλοκες κι αφηρημένες ταινίες που είναι δύσκολο να ακολουθήσεις. Δίνοντας του ένα αστυνομικό μυθιστόρημα του Thomas Pynchon, του οποίου η πλοκή είναι πιο περίπλοκη από οποιαδήποτε Σέρλοκ Χολμς ή Πουαρό ιστορία έχετε διαβάσει, τότε ετοιμαστείτε να χαθείτε εντελώς.

Έχοντας την τάση σαν σκηνοθέτης να επιλέγει έργα που επικεντρώνονται στο τέλος μιας εποχής, το «Έμφυτο Ελάττωμα» δεν αποτελεί εξαίρεση μια και περιστρέφεται γύρω από το τέλος της ψυχεδελικής δεκαετίας του 1960. Σκηνοθετικά λοιπόν καταφέρνει και κάνει μια σπουδαία δουλειά στη σύλληψη αυτής της περιόδου, μεταφέροντας μας εξαιρετικά το κλίμα μέσα στο οποίο οι χίπις κυριαρχούσαν. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτό που παρακολουθείς είναι ουσιαστικά οι, δοσμένες μέσα από την οπτική ενός ναρκομανή και «χαλαρού» τύπου, περιπέτειες του και ο τρόπος αντιμετώπισης τους. Σαν αυτό που παρακολουθείς να είναι μια παραίσθηση. Ένας νέος και διαφορετικός τρόπος προσέγγισης του φιλμ νουάρ, που όμως ακόμα κι αν δεχτούμε ότι είναι καινοτόμος, δεν καθιστά το φιλμ καλό.

Αν και θα εκτιμήσετε την προσπάθεια, θα βρείτε ίσως και κάποιες απολαύσεις, το έργο είναι ένα δυομισάωρο ανιαρό πράγμα. Ο Joaquin Phoenix παίζει τον Larry `Doc` Sportello, έναν διαρκώς μαστουρωμένο ιδιωτικό ντετέκτιβ, ο οποίος αποφασίζει να βοηθήσει την πρώην του. Εκείνη είναι ερωτευμένη με έναν μεγιστάνα ακινήτων, του οποίου η σύζυγος θέλει να τον κλείσει σε ψυχιατρικό ίδρυμα, έτσι ώστε να μπορεί να εκμεταλλευτεί τα εκατομμύρια του. Στα χαρτιά αυτό ακούγεται σαν ένα πρώτης τάξεως δέλεαρ για μια ιστορία που θα μας οδηγήσει, μέσα από πολλές ανατροπές, σε μια τεράστια υπόθεση διαφθοράς. Όμως, αν και θαυμάσια κινηματογραφημένο από τον ταλαντούχο Robert Elswit (εξαιρετική φωτογραφία και στο επίσης φετινό «Νυχτερινός Ανταποκριτής»), ο Anderson τιμά στο 100 τοις εκατό τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα του, ξεχνώντας όμως πλήρως το ακροατήριό του.

Παρά το γεγονός ότι το «Έμφυτο Ελάττωμα» διαθέτει όλα τα στοιχεία που σε έκαναν να αγαπήσεις τις προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη, εδώ τα πράγματα είναι εξαιρετικά πληκτικά. Χαρακτήρες παρουσιάζονται με φαινομενικά κανένα κίνητρο ή αποτέλεσμα, για να εξαφανιστούν στα επόμενα λεπτά. Μιλάμε για ένα οργανωμένο χάος που χωράει μέσα του ναρκωτικά που προκαλούν παράνοια, θεωρίες συνωμοσίας, τον Charles Manson, τους ναζί, τη μόδα του 1970, τους μπάτσους και μια βάρκα που ονομάζεται The Golden Fang. Είναι πάρα πολλά για μία ταινία. Ίσως μια τηλεοπτική εκπομπή να λειτουργούσε καλύτερα, αλλά στο πλαίσιο των περιορισμών των δύο ωρών επικρατεί ένα πανδαιμόνιο το οποίο και δεν θα θέλετε, αλλά και δύσκολα θα ακολουθήσετε. Είναι τόσο ζωτικής σημασίας η κάθε λέξη που μουρμουρίζει ο Phoenix, που αν χάσετε ένα κόμμα, έχετε χάσει το παιχνίδι με αποτέλεσμα οι επόμενες ώρες να φαντάζουν αιώνιες. Για τους λάτρεις του βιβλίου δεν ξέρω αν αυτό είναι ικανοποιητικό, αλλά κινηματογραφικά είναι απογοητευτικό.

Πραγματικά, μου είναι δύσκολο που τα γράφω αυτά μια και έχω μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό για τον Anderson. Εδώ όμως δημιουργεί ένα χάλι. Περίπλοκο, παράλογο και δημιουργημένο μόνο για να κάνει τον ίδιο να μοιάζει πιο έξυπνος από ό,τι πραγματικά είναι και δίχως να υπολογίζει το κοινό που παρακολουθεί. Κρίμα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Awakening [3/5]

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, εκατομμύρια ζωές χάθηκαν. Είμαστε στο 1921 και όπως λένε, είναι περίοδος φαντασμάτων. Η Florence Cathcart (Rebecca Hall) είναι αφοσιωμένη στην επιστήμη κι αποφασισμένη να αποκαλύπτει τους τσαρλατάνους που κοροϊδεύουν τους ανθρώπους και επωφελούνται από αυτούς μέσω πνευματιστικών συγκεντρώσεων. Είναι τόσο διάσημη στη χώρα, που το βιβλίο της βρίσκεται στα ράφια των ανθρώπων δίπλα στην Αγία Γραφή. Μετά από μια επίσκεψη από τον διευθυντή ενός σχολειού, Robert Mallory (Dominic West), συσκευάζει τα πράγματα της και πάει στην Cumbria για να ανακαλύψει πώς ένας από τους μαθητές, ο Walter, πέθανε κάτω από το άγρυπνο μάτι της οικοδέσποινας Maud (Imelda Staunton). Κατά την άφιξή της, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και η Florence πρέπει να παλέψει με κάτι πολύ πιο σκοτεινό απ` όσα έχει αντιμετωπίσει πριν. Το «The Awakening» είναι μια καλή, ντεμοντέ ιστορία φαντασμάτων. Χωρίς να είναι επουδενί μια ταινία τρόμου, διαθέτει ένα αξιοσέβαστο ποσοστό σ...

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που ...

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &...