Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Night Moves [3/5]

Ασχολούμενη με ισχυρογνώμονες χαρακτήρες που μαστίζονται από δυσάρεστες εσωτερικές συγκρούσεις σε ένα περιβαλλοντολογικό υπόβαθρο, η νέα ταινία της Kelly Reichardt («Το Πέρασμα του Μικ», «Γουέντι & Λούσι») ακολουθεί μια ομάδα οικολόγων ακτιβιστών που σχεδιάζουν να ανατινάξουν ένα φράγμα και προσπαθεί, μέσα από την ιστορία τους, να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα τύπου: μέχρι πού θα φτάνατε για να υπερασπιστείτε ένα λειτούργημα; Ο σκοπός αγιάζει πάντα τα μέσα;

Η αποκάλυψη πολλών στοιχείων της ιστορίας μπορεί να ζημιώσει την εμπειρία της ταινίας, γι` αυτό θα προσπαθήσω να προχωρήσω όσο πιο αόριστα μπορώ, λέγοντας απλά ότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια ταινία δύο μισών. Το πρώτο μισό είναι η οργάνωση και πραγματοποίηση του σχεδίου και το δεύτερο τα επακόλουθα. Η Reichardt μαζί με τον συν-σεναριογράφο της, Jon Raymond, και το ταλαντούχο καστ της μοιάζουν να αφιερώνουν το μεγαλύτερο μέρος στο πρώτο μισό περιγράφοντας μας τη διαδικασία μέσω της οποίας οι χαρακτήρες συγκεντρώνουν τα υλικά κι εκφράσουν τη ριζοσπαστική τους δράση.

Όποιος είναι εξοικειωμένος με τις προηγούμενες ταινίες της Reichardt, θα παρατηρήσει αυτόματα το γνώριμο ύφος της που αποτελείται από μακρινά πλάνα, φυσικό φωτισμό, ελάχιστη μουσική, αλλά και αργό ρυθμό. Και μπορεί ο ρυθμός στις παλιότερες ταινίες της να δοκίμαζε την υπομονή μερικών θεατών, εδώ όμως η σκόπιμα χωρίς βιασύνες αφήγησή της δημιουργεί πραγματικά μια συναρπαστική ατμόσφαιρα. Αναλύοντας μας κάθε λεπτομέρεια της αποστολής τους, η Reichardt καταφέρνει κι εγχέει ένταση και αγωνία σε κάθε βήμα, δημιουργώντας σου μια προσμονή για το τι θα γίνει παρακάτω. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με ένα σοβαρό θρίλερ για πραγματικούς ανθρώπους που κάνουν πιστευτά πράγματα.

Δυστυχώς, όμως, καθώς η ιστορία αρχίζει και γυρίζει τροχούς, ξετυλίγοντας τις απρόβλεπτες συνέπειες των πράξεων των πρωταγωνιστών, η ελαφρότητα του σεναρίου κάνει αισθητή την παρουσία της, οδηγώντας τους κύριους χαρακτήρες σε ένα γνώριμο μελοδραματικό μονοπάτι που η Reichardt προσπαθεί να σκηνοθετήσει με πρωτοτυπία. Όσο όμως κι αν χρησιμοποιεί εικόνες που χρησιμεύουν ως εξαιρετικά ειρωνικά και διαυγή στοιχεία ενίσχυσης των ντοστογιεφσκικών ηθικών διλημμάτων των πρωταγωνιστών και όσο κι αν αποφεύγει διακριτικά να μην σπρώξει μια ατζέντα αφού ούτε αγιοποιεί ούτε καταδικάζει τον ακτιβισμό, το «Night Moves» χάνει την εστίασή του και ως ένα βαθμό το παιχνίδι.

Σε κάθε περίπτωση όμως και παρά τις ατέλειές του, το «Night Moves» δεν παύει να είναι ένα έξυπνο θρίλερ και μια στοχαστική περισυλλογή σχετικά με την απερισκεψία των καλών προθέσεων.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται