Όταν μια νέα ταινία του Jason Reitman κυκλοφορεί, υπάρχουν μερικά πράγματα που σίγουρα μπορείτε να περιμένετε παρακολουθώντας την. Ξέρετε ότι θα παρακολουθήσετε ένα εξαιρετικό καστ να δίνει εξαίσιες ερμηνείες, ξέρετε ότι θα ακούσετε ένα υπέροχο soundtrack και το πιο πιθανό από όλα είναι ότι θα γελάσετε και θα κλάψετε χάρη στον συνδυασμό συναισθημάτων που σου προκαλούν οι ταινίες του. Μακριά από όλα τα παραπάνω βρίσκεται το «Labor Day», το νέο του κινηματογραφικό εγχείρημα, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Joyce Maynard: μια ταινία που επεκτείνει τα όρια των κινηματογραφικών ειδών που μπορεί να σκηνοθετήσει.
Καταφέρνοντας όπως πάντα να πάρει μια βάση και να την ξεψαχνίσει με τρόπο πλούσιο, το «Labor Day» επιτρέπει στον σκηνοθέτη να μας παρουσιάσει τρεις κεντρικούς χαρακτήρες χωρίς περισπασμούς. Ομοίως, τα τρία αστέρια της ταινίας (Kate Winslet, Josh Brolin και Gattlin Griffith) απεικονίζουν την ουσία των προβληματικών χαρακτήρων τους με ωμή ειλικρίνεια και πίστη. Μέσω πανέμορφων πλάνων και δυσοίωνης περιστασιακά μουσικής, αυτό το μοναδικό δράμα εκτυλίσσεται με έναν τρόπο συναρπαστικό κι ακαταμάχητο, αναγκάζοντάς σε να βυθιστείς στην ιστορία. Ο Reitman συνυφαίνει ένα κινηματογραφικό μωσαϊκό που είναι διακριτικό, αφοπλιστικά προκλητικό και παντελώς δύσκολο να αγνοήσεις, εκθέτοντας τις ανάγκες της αγάπης και τα οφέλη που η υπομονή και οι ανοιχτές καρδιές προσφέρουν.
Επειδή είναι τόσο εύκολο να αισθανθείς τα συναισθήματα στην οθόνη, το σενάριο της ταινίας είναι εκείνο που μπορεί να κατηγορηθεί για τα όποια μειονεκτήματα του έργου. Εάν, όμως, μια μη ρεαλιστική πλοκή κάνει μια ταινία να μην αξίζει να την παρακολουθήσετε, τότε αυτό θα απέκλειε τις μισές ταινίες που κυκλοφορούν κάθε χρόνο. Το «Labor Day» δεν είναι μόνο μια ειλικρινής ιστορία αγάπης και ένα δράμα για μια διαλυμένη οικογένεια, είναι και μια ιστορία ενηλικίωσης, αλλά κι ένα ειλικρινές μάθημα για τα μπερδεμένα συναισθήματα που οι άνθρωποι βιώνουν (φόβο, πίστη, αγάπη). Υπήρχαν τόσες πολλές στιγμές που με ξάφνιασαν σχετικά με το πώς ο Reitman αποφάσισε να προσεγγίσει και να χειριστεί περίπλοκες σχέσεις, διερευνώντας καταστάσεις κι ανθρώπους που κάνουν το αντίθετο από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Ενώ στον πυρήνα της είναι απλά μια ιστορία για τρία άτομα, υπάρχουν τόσα πολλά στρώματα και τόσο πολύ περισσότερο βάθος. Αν είστε πρόθυμοι λοιπόν να ανοίξετε τα μάτια σας και να την αποδεχτείτε, θα αντιληφθείτε ότι το «Labor Day» είναι μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Μια ταινία που θα σας πείσει ότι όλοι έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία στην ευτυχία και ότι η αγάπη μπορεί να επιβιώσει κάτω από τις πιο εξωφρενικές συνθήκες.
Καταφέρνοντας όπως πάντα να πάρει μια βάση και να την ξεψαχνίσει με τρόπο πλούσιο, το «Labor Day» επιτρέπει στον σκηνοθέτη να μας παρουσιάσει τρεις κεντρικούς χαρακτήρες χωρίς περισπασμούς. Ομοίως, τα τρία αστέρια της ταινίας (Kate Winslet, Josh Brolin και Gattlin Griffith) απεικονίζουν την ουσία των προβληματικών χαρακτήρων τους με ωμή ειλικρίνεια και πίστη. Μέσω πανέμορφων πλάνων και δυσοίωνης περιστασιακά μουσικής, αυτό το μοναδικό δράμα εκτυλίσσεται με έναν τρόπο συναρπαστικό κι ακαταμάχητο, αναγκάζοντάς σε να βυθιστείς στην ιστορία. Ο Reitman συνυφαίνει ένα κινηματογραφικό μωσαϊκό που είναι διακριτικό, αφοπλιστικά προκλητικό και παντελώς δύσκολο να αγνοήσεις, εκθέτοντας τις ανάγκες της αγάπης και τα οφέλη που η υπομονή και οι ανοιχτές καρδιές προσφέρουν.
Επειδή είναι τόσο εύκολο να αισθανθείς τα συναισθήματα στην οθόνη, το σενάριο της ταινίας είναι εκείνο που μπορεί να κατηγορηθεί για τα όποια μειονεκτήματα του έργου. Εάν, όμως, μια μη ρεαλιστική πλοκή κάνει μια ταινία να μην αξίζει να την παρακολουθήσετε, τότε αυτό θα απέκλειε τις μισές ταινίες που κυκλοφορούν κάθε χρόνο. Το «Labor Day» δεν είναι μόνο μια ειλικρινής ιστορία αγάπης και ένα δράμα για μια διαλυμένη οικογένεια, είναι και μια ιστορία ενηλικίωσης, αλλά κι ένα ειλικρινές μάθημα για τα μπερδεμένα συναισθήματα που οι άνθρωποι βιώνουν (φόβο, πίστη, αγάπη). Υπήρχαν τόσες πολλές στιγμές που με ξάφνιασαν σχετικά με το πώς ο Reitman αποφάσισε να προσεγγίσει και να χειριστεί περίπλοκες σχέσεις, διερευνώντας καταστάσεις κι ανθρώπους που κάνουν το αντίθετο από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Ενώ στον πυρήνα της είναι απλά μια ιστορία για τρία άτομα, υπάρχουν τόσα πολλά στρώματα και τόσο πολύ περισσότερο βάθος. Αν είστε πρόθυμοι λοιπόν να ανοίξετε τα μάτια σας και να την αποδεχτείτε, θα αντιληφθείτε ότι το «Labor Day» είναι μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Μια ταινία που θα σας πείσει ότι όλοι έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία στην ευτυχία και ότι η αγάπη μπορεί να επιβιώσει κάτω από τις πιο εξωφρενικές συνθήκες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου