Ζηλεύοντας ξεκάθαρα την επιτυχία της Universal και των 6 (!) ταινιών Fast and the Furious, η Walt Disney, μάλλον έξυπνα, σκέφτηκε να πάρει το έτοιμο franchise των ηλεκτρονικών παιχνιδιών της Electronic Arts, Need for Speed, προκειμένου να μπει κι αυτή στον χορό των εκατομμυρίων. Δυστυχώς για εμάς, όμως, το στούντιο με το διάσημο ποντίκι, πέρα από αυτή την πρώτη καθαρά επιχειρηματική σκέψη, μάλλον ξέχασε να ασχοληθεί με όλο το υπόλοιπο φιλμ…
Χάρη στο επαγγελματικό υπόβαθρο του σκηνοθέτη Scott Waugh ως κασκαντέρ, η ταινία κάνει κάποια πράγματα καλά. Οι ακροβασίες είναι κατάλληλα εντυπωσιακές, υπάρχουν οι απαραίτητες εκρήξεις καθώς και το είδος της επικίνδυνης οδήγησης στην πόλη που μόνο στα αγωνιστικά παιχνίδια βλέπεις. Οι δυνατότητες δεν σταματούν εδώ, αφού, επιφανειακά τουλάχιστον, χάρη σε ένα καστ που περιλαμβάνει ονόματα όπως Aaron Paul, Michael Keaton, Dominic Cooper και Imogen Poots φαίνεται να υπήρχαν πολλά περισσότερα για να προσβλέπουμε. Για κακή του τύχη, όμως, το Need for Speed καταλαμβάνει τον πάτο σε ένα ήδη αρκετά χαμηλού επιπέδου είδους ταινιών.
Αυτό που κάνει την ταινία μια τέτοια απογοήτευση, είναι ότι παρόλο που είχε τη δυνατότητα να πετύχει κάτι καλό ή τουλάχιστον αξιοπρεπές, πέφτει κατ` ευθείαν στα κλισέ. Οι διάλογοι είναι αυτοί που θα περιμένατε από μια ταινία για αυτοκίνητα, οι χαρακτήρες είναι ανεκδιήγητοι κι εξίσου αυτοί που θα περιμένατε από μια ταινία για αυτοκίνητα, η πλοκή είναι εξωφρενική σε βαθμό που δεν γίνεται να δόθηκε το ok για να γυριστεί, αλλά και πάλι είναι ακριβώς αυτό που θα περιμένατε από μια ταινία για αυτοκίνητα και τέλος οι ηθοποιοί, ελεώ κειμένου, είναι απλά όμορφοι και διακοσμητικοί, κάτι που πάλι είναι αναμενόμενο από μια ταινία για αυτοκίνητα! Και το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι το έργο διαρκεί 130 ολόκληρα λεπτά, κάτι που μόνο ταινίες τύπου Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει έχουν δικαίωμα να κάνουν.
Μόνο αν αγαπάτε άνευ όρων τις ταινίες με αυτοκίνητα ή τη σειρά video-game, τότε βιαστείτε να πάτε να το δείτε. Οι υπόλοιποι περιμένετε, κάποια στιγμή θα το δούμε στην τηλεόραση.
Χάρη στο επαγγελματικό υπόβαθρο του σκηνοθέτη Scott Waugh ως κασκαντέρ, η ταινία κάνει κάποια πράγματα καλά. Οι ακροβασίες είναι κατάλληλα εντυπωσιακές, υπάρχουν οι απαραίτητες εκρήξεις καθώς και το είδος της επικίνδυνης οδήγησης στην πόλη που μόνο στα αγωνιστικά παιχνίδια βλέπεις. Οι δυνατότητες δεν σταματούν εδώ, αφού, επιφανειακά τουλάχιστον, χάρη σε ένα καστ που περιλαμβάνει ονόματα όπως Aaron Paul, Michael Keaton, Dominic Cooper και Imogen Poots φαίνεται να υπήρχαν πολλά περισσότερα για να προσβλέπουμε. Για κακή του τύχη, όμως, το Need for Speed καταλαμβάνει τον πάτο σε ένα ήδη αρκετά χαμηλού επιπέδου είδους ταινιών.
Αυτό που κάνει την ταινία μια τέτοια απογοήτευση, είναι ότι παρόλο που είχε τη δυνατότητα να πετύχει κάτι καλό ή τουλάχιστον αξιοπρεπές, πέφτει κατ` ευθείαν στα κλισέ. Οι διάλογοι είναι αυτοί που θα περιμένατε από μια ταινία για αυτοκίνητα, οι χαρακτήρες είναι ανεκδιήγητοι κι εξίσου αυτοί που θα περιμένατε από μια ταινία για αυτοκίνητα, η πλοκή είναι εξωφρενική σε βαθμό που δεν γίνεται να δόθηκε το ok για να γυριστεί, αλλά και πάλι είναι ακριβώς αυτό που θα περιμένατε από μια ταινία για αυτοκίνητα και τέλος οι ηθοποιοί, ελεώ κειμένου, είναι απλά όμορφοι και διακοσμητικοί, κάτι που πάλι είναι αναμενόμενο από μια ταινία για αυτοκίνητα! Και το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι το έργο διαρκεί 130 ολόκληρα λεπτά, κάτι που μόνο ταινίες τύπου Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει έχουν δικαίωμα να κάνουν.
Μόνο αν αγαπάτε άνευ όρων τις ταινίες με αυτοκίνητα ή τη σειρά video-game, τότε βιαστείτε να πάτε να το δείτε. Οι υπόλοιποι περιμένετε, κάποια στιγμή θα το δούμε στην τηλεόραση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου