Από το 2008, όταν ο «Iron Man» ξεκίνησε το θαυμαστό κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, η φράση «αυτή είναι η καλύτερη ταινία της Marvel» ανακύπτει ξανά και ξανά κάθε φορά που βγαίνει μια νέα ταινία. Αρκετά κλισέ, λοιπόν, αλλά το «Captain America 2: Ο Στρατιώτης του Χειμώνα» διεκδικεί επάξια τον τίτλο της καλύτερης σόλο «μαρβελικής» ταινίας.
Εκείνο που ξεχωρίζει αμέσως στη δεύτερη περιπέτεια του Captain America, είναι η 180 μοίρες μετατόπιση στον τόνο της σε σχέση με την πρώτη. Η παλιομοδίτικη ιστορία προέλευσης του Johnson έχει αντικατασταθεί με μια επιδέξια, πνευματώδη κι εξαιρετικά περιπετειώδη συνέχεια. Αυτό όμως που πραγματικά ξεχωρίζει το σίκουελ αυτό από το υπόλοιπο, τέτοιου είδους, κινηματογραφικό σύμπαν, είναι ότι δεν παίζει μόνο με τις παραδόσεις των ταινιών κόμικ και τη γνωστή σε όλους φόρμουλα τέτοιων ταινιών (μια δόση κωμωδίας, πολλή δράση και μια ιδέα πλοκής). Αντ` αυτού, χρησιμοποιεί την εν λόγω φόρμουλα ως μέτρο, προσφέροντάς μας ένα καλογραμμένο κατασκοπικό θρίλερ με έξυπνες ανατροπές, πολλές ίντριγκες και μπόλικη σημασία, κάτι που αυτομάτως κάνει το όλο εγχείρημα όχι μόνο να μοιάζει φρέσκο, αλλά να οδηγεί σε ένα διαφορετικό είδος διασκέδασης.
Και ενώ το έργο είναι καθαρά οδηγούμενο από το σενάριο και ενδιαφέρεται ως επί το πλείστον για το κατασκοπικό κομμάτι της ιστορίας του, είναι στις σκηνές δράσης όπου η ταινία πιάνει πραγματικά φωτιά. Με κάμερες και γωνίες λήψης που αιχμαλωτίζουν κάθε χτύπημα και κάθε κίνηση στην καρδιά της μάχης, η σκηνοθεσία των Anthony και Joe Russo είναι τόσο χαρισματική που μετατρέπει την ταινία σε εμπειρία και παραδίδει στο κοινό ένα χορταστικό οπτικοακουστικό υπερθέαμα, το οποίο σίγουρα θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς θεατές.
Μετά λοιπόν από την άνευ σημασίας ταινία του Joe Johnson, «Ο Πρώτος Εκδικητής: Captain America», καθώς και τη μερική επισκίαση του χαρακτήρα στο «Οι Εκδικητές», μόνο ένας αληθινά πιστός θα είχε πολλές ελπίδες από τις νέες περιπέτειες του υπερήρωα Captain America. Κι όμως, προς έκπληξη όλων, συνδυάζοντας την απαραίτητη δράση με σαφή ανάπτυξη χαρακτήρων, σωστό ρυθμό και μια πλοκή που δεν έχει γραφτεί στον αυτόματο πιλότο, το «Captain America 2: Ο Στρατιώτης του Χειμώνα» δίνει ζωή και κινηματογραφική αξία στον -ίσως πιο βαρετό χαρακτήρα σε ολόκληρη τη Marvel- Πρώτο Εκδικητή.
Εκείνο που ξεχωρίζει αμέσως στη δεύτερη περιπέτεια του Captain America, είναι η 180 μοίρες μετατόπιση στον τόνο της σε σχέση με την πρώτη. Η παλιομοδίτικη ιστορία προέλευσης του Johnson έχει αντικατασταθεί με μια επιδέξια, πνευματώδη κι εξαιρετικά περιπετειώδη συνέχεια. Αυτό όμως που πραγματικά ξεχωρίζει το σίκουελ αυτό από το υπόλοιπο, τέτοιου είδους, κινηματογραφικό σύμπαν, είναι ότι δεν παίζει μόνο με τις παραδόσεις των ταινιών κόμικ και τη γνωστή σε όλους φόρμουλα τέτοιων ταινιών (μια δόση κωμωδίας, πολλή δράση και μια ιδέα πλοκής). Αντ` αυτού, χρησιμοποιεί την εν λόγω φόρμουλα ως μέτρο, προσφέροντάς μας ένα καλογραμμένο κατασκοπικό θρίλερ με έξυπνες ανατροπές, πολλές ίντριγκες και μπόλικη σημασία, κάτι που αυτομάτως κάνει το όλο εγχείρημα όχι μόνο να μοιάζει φρέσκο, αλλά να οδηγεί σε ένα διαφορετικό είδος διασκέδασης.
Και ενώ το έργο είναι καθαρά οδηγούμενο από το σενάριο και ενδιαφέρεται ως επί το πλείστον για το κατασκοπικό κομμάτι της ιστορίας του, είναι στις σκηνές δράσης όπου η ταινία πιάνει πραγματικά φωτιά. Με κάμερες και γωνίες λήψης που αιχμαλωτίζουν κάθε χτύπημα και κάθε κίνηση στην καρδιά της μάχης, η σκηνοθεσία των Anthony και Joe Russo είναι τόσο χαρισματική που μετατρέπει την ταινία σε εμπειρία και παραδίδει στο κοινό ένα χορταστικό οπτικοακουστικό υπερθέαμα, το οποίο σίγουρα θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς θεατές.
Μετά λοιπόν από την άνευ σημασίας ταινία του Joe Johnson, «Ο Πρώτος Εκδικητής: Captain America», καθώς και τη μερική επισκίαση του χαρακτήρα στο «Οι Εκδικητές», μόνο ένας αληθινά πιστός θα είχε πολλές ελπίδες από τις νέες περιπέτειες του υπερήρωα Captain America. Κι όμως, προς έκπληξη όλων, συνδυάζοντας την απαραίτητη δράση με σαφή ανάπτυξη χαρακτήρων, σωστό ρυθμό και μια πλοκή που δεν έχει γραφτεί στον αυτόματο πιλότο, το «Captain America 2: Ο Στρατιώτης του Χειμώνα» δίνει ζωή και κινηματογραφική αξία στον -ίσως πιο βαρετό χαρακτήρα σε ολόκληρη τη Marvel- Πρώτο Εκδικητή.
To ξέρεις ήδη, αλλά θα συμφωνήσουμε απόλυτα. Πολύ εύστοχη η κριτική σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ καλη κριτικη αν και εγω θα του έβαζα 4 και ισως κατι παραπάνω αστεράκια. Νομιζω ηταν η πιο καλη και πιο τιμια περιπέτεια που εχω δει φετος, για να μην πω τα τελευταια χρονια. Σίγουρα μια απ' τις καλυτερες της MARVEL, μαζι με τους ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ!!!! Οντως, αψογη σκηνοθεσια και παρα πολυ καλο σεναριο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή