Locke [4.5/5]

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι παρακολούθησα για 85 λεπτά έναν άνδρα να οδηγεί το αυτοκίνητο του το βράδυ και δεν βαρέθηκα. Δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένας λόγος να αποκαλύψω περισσότερες λεπτομέρειες για την πλοκή του «Locke», αφού η μισή διασκέδαση της ταινίας είναι η ανακάλυψη του τι συμβαίνει στη ζωή του Ivan (ο κεντρικός χαρακτήρας), μέσω της αδιάκοπης ροής τηλεφωνικών κλήσεων που κάνει και δέχεται στον δρόμο, ενώ η άλλη μισή προέρχεται από την παρακολούθηση ενός ανθρώπου, απομονωμένου στον μικρό χώρο ενός αυτοκινήτου καθώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει μυριάδες ζητήματα.

Έχοντας πάντα στο μυαλό του τον Tom Hardy για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, το έργο είναι γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Steven Knight (υποψήφιος για Όσκαρ σεναρίου για το «Βρώμικα Όμορφα Πράγματα») και δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από ενενήντα υπνωτικά λεπτά ενός ηθοποιού σε ένα αυτοκίνητο καθώς οδηγεί και μιλάει με διάφορους ανθρώπους. Χάρη στη μαεστρία τόσο του Hardy ερμηνευτικά όσο και του Knight σκηνοθετικά, η ταινία είναι ένα συγκλονιστικό δράμα με επίκεντρο έναν πολύπλοκο χαρακτήρα και μια αφήγηση που αποφεύγει κλισέ, διαθέτει χιούμορ και βρίθει ειλικρινής συγκίνησης.

Χωρίς να έχει ανάγκη τα φίδια και την άμμο του «Buried», τον ωκεανό του «Όλα Χάθηκαν» ή το ξέφρενο μοντάζ του Joel Schumacher στο «Τηλε...Φονικός Θάλαμος», η πιο απλή ιδέα γίνεται στα επιδέξια χέρια του Knight μια ποιητική κι έντονα συναρπαστική μελέτη ενός χαρακτήρα και μια σύγχρονη παραβολή της τιμής και των συνεπειών. Μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας του έργου επιμερίζεται ο Tom Hardy, που χάρη στον νατουραλισμό του, οποιαδήποτε έκφραση ή κίνηση διαθέτει τεράστια σημασία στη σκιαγράφηση της προσωπικότητα του κεντρικού χαρακτήρα. Μια άψογη, οσκαρικών διαστάσεων ερμηνεία από όποια πλευρά κι αν το δεις. Πέρα από τον Hardy, υπάρχει μια πληθώρα θαυμάσιων άγγλων ηθοποιών, όπως οι Olivia Colman, Ben Daniels και Ruth Wilson, που κάνουν καταπληκτική δουλειά ως φωνές στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, ενώ τέλος εύσημα πρέπει να δοθούν στον Χάρη Ζαμπαρλούκο (φωτογραφία) και τον Justine Wright (μοντάζ) που βοήθησαν ώστε μια ταινία γυρισμένη σε ένα αυτοκίνητο να είναι τόσο απολαυστική.

Εντέλει, το «Locke» είναι ένα συμπαγές επιβλητικό δράμα, γραμμένο, σκηνοθετημένο, παιγμένο κι επιμελημένο με φινέτσα. Κάθε πτυχή του μπορεί να υπερηφανεύεται για τη δημιουργία μιας μοναδικής και μαγευτικής ταινίας με ψυχή στα θεμέλια της.