Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου: Θρίαμβος για την Μικρά Αγγλία

Ολόκληρος ο κινηματογραφικός κόσμος βρισκόταν χθες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών οπού έλαβαν χώρα τα 5α βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ο προσκεκλημένος Υπουργός Πολιτισμού μπορεί να έλειπε αλλά ταλέντα από το κινηματογραφικό παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον έδωσαν το παρόν προκειμένου να τιμήσουν έναν κινηματογράφο που συνεχίζει να παλεύει για άλλη μία χρονιά με την κρατική υποχρηματοδότηση αρνούμενος πάντα να παραιτηθεί και να μιζεριάσει.

Συνολικά είκοσι ταινίες υποβλήθηκαν φέτος στην Ακαδημία, με τις δώδεκα από αυτές να λαμβάνουν τουλάχιστον μια υποψηφιότητα! Μεγάλος νικητής από άποψη συνολικών βραβείων ήταν όπως αναμενόταν η "Μικρά Αγγλία" του Παντελή Βούλγαρη, η οποία συγκέντρωσε 6, χάνοντας όμως σε σημαντικές κατηγορίες όπως η σκηνοθεσία και το σενάριο από την ταινία του Γιώργου Τσεμπερόπουλου "Ο Εχθρός μου" που διακρίθηκε και στην κατηγορία του Μοντάζ.

Σε μια από τις εκπλήξεις τις βραδιάς, οι πρωταγωνίστριες της "Μικράς Αγγλίας", Σοφία Κόκκαλη και Πηνελόπη Τσιλίκα, έχασαν το βραβείο Α` Γυναικείου Ρόλου από την Κόρα Καρβούνη πρωταγωνίστρια του "September". Το βραβείο Β` ανδρικού Ρόλου δόθηκε στον Νίκο Γεωργάκη για την ταινία "Να Κάθεσαι και να Κοιτάς". Μεγάλος χαμένος της βραδιάς, η διπλά βραβευμένη στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας, "Miss Violence", η οποία αρκέστηκε στα βραβεία Α` ανδρικού και Β` γυναικείου ρόλου για τους εξαιρετικούς ομολογουμένως Θέμη Πάνου και Ρένα Πιττακή.

Όσον αφορά τα παραλειπόμενα της τελετής, μπορεί να διακρίναμε μια προχειρότητα στην οργάνωση, αλλά σαν σύνολο μπορούμε να πούμε ότι μιλάμε για μια αξιόλογη προσπάθειά. Η παρουσιάστρια της τελετής Μίνα Ορφανού μπορεί να τα θαλάσσωσε στην αρχή αλλά με την εμφάνιση, στα μέσα περίπου της τελετής, του Μάκη Παπαδημητρίου τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο.

Στις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς το παρατεταμένο χειροκρότημα και το standing ovation στον Κώστα Γαβρά που βραβεύτηκε για την συνολική του προσφορά, τα αγαπημένα κινηματογραφικά ζευγάρια που παρουσίαζαν τα βραβεία και ειδικά η εμφάνιση του Γιάννη Βόγλη και της Άννε Λόνμπεργκ από την ταινία "Κορίτσια στον ήλιο" του Βασίλη Γεωργιάδη ενώ τέλος ακόμα μια δυνατή στιγμή της τελετής ήταν η τιμητική βράβευση του Γιώργο Στάμου, επικεφαλή των εργαστηρίων της Φίνος Φιλμ.

Και του χρόνου λοιπόν.

Οι νικητές:

Βραβείο Ειδικών Εφφέ και Κινηματογραφικής Καινοτομίας
Από την ταινία Από τη Γη στη Σελήνη ο Άγγελος Σπάρταλης.

Βραβείο Μακιγιάζ
Από την ταινία Μικρά Αγγλία η Εύη Ζαφειροπούλου.

Βραβείο Ήχου
Από την ταινία Μικρά Αγγλία οι Στέφανος Ευθυμίου, Κώστας Βαρυμποπιώτης και Τάκης Γιαννόπουλος.

Βραβείο Ενδυματολογίας
Από την ταινία Μικρά Αγγλία η Γιούλα Ζωιοπούλου.

Βραβείο Σκηνογραφίας
Από την ταινία Μικρά Αγγλία ο Αντώνης Δαγκλίδης.

Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής
Από την ταινία Οι Αισθηματίες ο Αλέξανδρος Βούλγαρης.

Βραβείο Μοντάζ
Από την ταινία Ο Εχθρός μου ο Γιώργος Μαυροψαρίδης.

Βραβείο Φωτογραφίας
Από την ταινία Μικρά Αγγλία ο Σίμος Σαρκετζής.

Βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου
Από την ταινία Miss Violence η Ρένα Πιττακή.

Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου
Από την ταινία Να Κάθεσαι και να Κοιτάς, ο Νίκος Γεωργάκης.

Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου
Από την ταινία September η Κόρα Καρβούνη.

Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου
Από την ταινία Miss Violence ο Θέμης Πάνου.

Βραβείο Σεναρίου
Από την ταινία Ο Εχθρός μου ο Γιάννης Τσίρος.

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη
Από την ταινία Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά η Ελίνα Ψύκου.

Βραβείο Σκηνοθεσίας
Από την ταινία Ο Εχθρός μου ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος.

Βραβείο Ταινίας Μικρού Μήκους
Από την ταινία «Washingtonia» η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη 

Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ντοκιμαντέρ
Από την ταινία Λάμπουν στο Σκοτάδι οι Παναγιώτης Ευαγγελίδης και Αμάντα Λιβανού.

Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας
Από την ταινία Μικρά Αγγλία οι Κατερίνα Χελίώτη και Γιάννης Ιακωβίδης.

Ειδικό Τιμητικό Βραβείο της Ακαδημίας στον Γιώργο Στάμου.
Βραβείο Nova στον Κώστα Γαβρά, για το σύνολο της καριέρας του.
Βραβείο "Λουκία Ρικάκη" στον Παναγιώτη Ευαγγελίδη για Λάμπουν στο Σκοτάδι.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται