Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Frances Ha [3/5]

Έρχεται μια στιγμή στη ζωή όλων μας, γύρω στα 25 περίπου, όπου θα πρέπει να αποφασίσεις τι θέλεις από τη ζωή. Για πολλούς αυτή η στιγμή έρχεται μάλλον απροσδόκητα. Μια μέρα παρατηρείς ότι όλοι οι άλλοι γύρω σου χρησιμοποιούν λέξεις όπως «καριέρα» και «γάμος». Επιπλέον, όλα τα πράγματα που εσείς και οι φίλοι σας συνηθίζατε να κοροϊδεύετε, μετατρέπονται ξαφνικά σε εκείνα που εποφθαλμιάς να αποκτήσεις. Σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση βρίσκεται και η Frances, ο κύριος χαρακτήρας στη νέα ταινία του Noah Baumbach.

Διαποτισμένο με μπόλικες δόσεις χιούμορ, το σενάριο του Baumbach (συνυπογραμμένο από την πρωταγωνίστρια Greta Gerwig) εξερεύνα τα μαύρα κι άσπρα ζητήματα γύρω από τη φιλία, τα όνειρα και το μέλλον. Γυρισμένο σε έναν ασπρόμαυρο καμβά, αυτό το εκθαμβωτικό, μεθυστικό και συναισθηματικό πορτρέτο μιας χαρούμενης νεαρή γυναίκας που ψάχνει για την επόμενη ένδειξη που θα την κάνει να βρει την ταυτότητά της, είναι σαν μια ανάσα φρέσκου αέρα. Αν και σαφέστατα επηρεασμένος από μεγάλους σκηνοθέτες (ο γρήγορος και σαρκαστικός διάλογος θυμίζει Woody Allen, ενώ ο ζωντανός ρυθμός φέρνει στο νου το γαλλικό Νέο Κύμα), ο Baumbach καταφέρνει και φτιάχνει μια ταινία με μια μοναδική άποψη. Μια ταινία στην οποία πολλά δεν μπορούν να συμβούν, αλλά την ίδια στιγμή, πολλά συμβαίνουν. Όλα εξαρτώνται από τη δική σας οπτική γωνιά.

Για μένα, οι διάλογοι είναι το κορυφαίο σημείο της ταινίας. Εδώ μιλάμε για έναν γρήγορο, ευφυή διάλογο, σαρκαστικά αστείο κι αξιομνημόνευτο. Αλλά δεν είναι μόνο οι λέξεις, είναι ο τρόπος, η αδεξιότητα και η ειλικρίνεια με τις οποίες έχουν ειπωθεί, που τις καθιστούν ελκυστικές, μετατρέποντας το Frances Ha σε μια τρυφερή και ξεκαρδιστική ταινία ενηλικίωσης.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Three Billboards outside Ebbing, Missouri ★★★★

Μετά το εξαιρετικό «Αποστολή στην Μπριζ» και το άκρως ενδιαφέρον «Επτά ψυχοπαθείς», ο ιρλανδικής καταγωγής Μάρτιν Μακ Ντόνα έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο λαμπρούς κινηματογραφιστές της εποχής μας. Η έντονη αίσθηση του αντίκτυπου των λέξεων, των χειρονομιών και των εικόνων που διαθέτει είναι σπάνια στο σημερινό τοπίο του κινηματογράφου και συμβαδίζει με την πρωτοφανή επιμέλεια του στην κατασκευή των λεπτομερέστατων, σύνθετων αφηγήσεών του. Με δεδομένη την έκφραση “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”, ως ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ο Μακ Ντόνα πήρε το χρόνο του για ετοιμάσει το νέο του κινηματογραφικό πόνημα. Και μετά από πέντε χρόνια σιωπής επιστρέφει με το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» ένα άλλο μικρό θαύμα αφηγηματικής ισορροπίας όπου ο βαθύς πόνος και το λακωνικό χιούμορ, οι απροσδόκητες ανατροπές, η οργανική ροή δράσης και οι χαρακτήρες που αλλάζουν αλλά πάντα παραμένουν οι ίδιοι, δένουν αρμονικά. Η ιστορία απλή: Η κόρη της...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Δεσμά Αίματος [0/5]

Η πρώτη ψηφιακή ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που δεν μπορεί να περιγραφτεί. Θα πρέπει κάποιος να την δει για να καταλάβει το πόσο κακή είναι. Και είναι μεγάλο κρίμα γιατί από τον σκηνοθέτη του Αυτή η Νύχτα Μένει περιμένεις πολλά περισσότερα. Αναλογιζόμενος τώρα και την προηγούμενη συμμετοχή του, το Απ’ τά Κόκαλα Βγαλμένα, μια ομολογουμένως αξιοπρεπέστατη ταινία, σε κάνει άπλα να αναρωτιέσαι γιατί γύρισε το «Δεσμά Αίματος». Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του όταν τη γύριζε και τι προσπαθούσε να πει με αυτή του τη ταινία. Δυστυχώς, το έργο είναι ανούσιο και δεν πετυχαίνει ούτε μια στιγμή να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή ή να επιτύχει τον όποιο στόχο της. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Από άποψη παράγωγης, η ταινία είναι μια κλίμακα κάτω από την κατηγορία «ερασιτεχνική». Κάτι που δεν ταιριάζει όταν διαβάζεις τους συντελεστές, αλλά που πιστέψτε με ισχύει. Η σκηνοθεσία είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη με τα κλασσικά α...
6 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα