Διαποτισμένο με μπόλικες δόσεις χιούμορ, το σενάριο του Baumbach (συνυπογραμμένο από την πρωταγωνίστρια Greta Gerwig) εξερεύνα τα μαύρα κι άσπρα ζητήματα γύρω από τη φιλία, τα όνειρα και το μέλλον. Γυρισμένο σε έναν ασπρόμαυρο καμβά, αυτό το εκθαμβωτικό, μεθυστικό και συναισθηματικό πορτρέτο μιας χαρούμενης νεαρή γυναίκας που ψάχνει για την επόμενη ένδειξη που θα την κάνει να βρει την ταυτότητά της, είναι σαν μια ανάσα φρέσκου αέρα. Αν και σαφέστατα επηρεασμένος από μεγάλους σκηνοθέτες (ο γρήγορος και σαρκαστικός διάλογος θυμίζει Woody Allen, ενώ ο ζωντανός ρυθμός φέρνει στο νου το γαλλικό Νέο Κύμα), ο Baumbach καταφέρνει και φτιάχνει μια ταινία με μια μοναδική άποψη. Μια ταινία στην οποία πολλά δεν μπορούν να συμβούν, αλλά την ίδια στιγμή, πολλά συμβαίνουν. Όλα εξαρτώνται από τη δική σας οπτική γωνιά.
Για μένα, οι διάλογοι είναι το κορυφαίο σημείο της ταινίας. Εδώ μιλάμε για έναν γρήγορο, ευφυή διάλογο, σαρκαστικά αστείο κι αξιομνημόνευτο. Αλλά δεν είναι μόνο οι λέξεις, είναι ο τρόπος, η αδεξιότητα και η ειλικρίνεια με τις οποίες έχουν ειπωθεί, που τις καθιστούν ελκυστικές, μετατρέποντας το Frances Ha σε μια τρυφερή και ξεκαρδιστική ταινία ενηλικίωσης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου