Kung Fu Panda 3 [2/5]

Το πιο λογικό πράγμα, όταν πρόκειται για ένα πολύ επιτυχημένο franchise κινουμένων σχεδίων, είναι η εταιρεία παραγωγής να προσπαθήσει να εξαργυρώσει την επιτυχία του βγάζοντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα για όσο χρονικό διάστημα μπορεί. Αυτό συμβαίνει με το «Kung Fu Panda 3», το οποίο προσφέρει πάνω κάτω μία από τα ίδια στη μισο-αποτυχημένη προσπάθειά του να ενισχύσει περαιτέρω τον κόσμο του Πο.

Αστεία, γεμάτη δράση και σχεδόν οπτικά αβάσταχτη χάρη στην υπερβολική παλέτα χρωμάτων της, η τρίτη δόση του franchise της DreamWorks Animation θα ικανοποιήσει σίγουρα τους οπαδούς του κεντρικού ήρωα, θα δυσαρεστήσει εκείνους που ούτως ή άλλως δεν έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον για τις δύο προηγούμενες ταινίες και σίγουρα δεν θα δημιουργήσει νέους φαν

Όπως ήταν αναμενόμενο, η ιστορία δεν διαθέτει ιδιαίτερο βάθος μια και βασίζεται πλήρως στις περιπέτειες και το χιούμορ που προέρχεται από την αδεξιότητα των ομολογουμένως αξιαγάπητων χαρακτήρων. Αυτή τη φορά, ωστόσο, τα πάντα είναι λιγότερο σκοτεινά από τη δεύτερη ταινία, με τον Πο να συναντά τον πραγματικό του πατέρα, ο οποίος του αποκαλύπτει ένα μυστικό χωριό από πάντα. Εκεί ο «warrior dragon» πρέπει να διδαχθεί τη δύναμη του «τσι», ώστε να καταφέρει να αντιμετωπίσει τον ανελέητο και ισχυρό υπερκακό Κάι.

Περιττό να πούμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν με έναν τρελό ρυθμό, γεμάτο με απίστευτη ποσότητα έξυπνων και μη σεκάνς που συνθέτουν μια ταινία που, από τα πρώτα κιόλας λεπτά, σου δίνει την εντύπωση ότι δεν είναι τίποτα το σπουδαίο. Εντελώς «forgettable» και πολύ μακριά από το να είναι σε θέση να κρατήσει το ενδιαφέρον των πιο απαιτητικών θεατών, το «Kung Fu Panda 3» λειτουργεί μόνο ως ένα ψυχαγωγικό κινούμενο σχέδιο που μετά βίας πιάνει τη βάση. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.