The Man from U.N.C.L.E.[3.5/5]

To 2015 αποτελεί αποδεδειγμένα τη χρονιά της αναγέννησης των ταινιών κατασκοπείας. Με το «Kingsman: Η Μυστική Υπηρεσία» να ξεκινάει δυναμικά τη χρονιά, ακολούθησαν τα «Spy» και «Επικίνδυνη Αποστολή: Μυστικό Έθνος» και οσονούπω το επερχόμενο έργο του James Bond «Spectre» αναμένεται να κλείσει τη σαιζόν εξίσου δυνατά. Πριν όμως φτάσουμε εκεί, στις αίθουσες κυκλοφορεί το έργο «Κωδικό Όνομα U.N.C.L.E.», μια διασκεδαστική, κεφάτη και γοητευτική ιστορία κατασκοπείας με ένα τρίο εξαιρετικών πρωταγωνιστών.

Βασισμένο στην τηλεοπτική σειρά με το ίδιο όνομα, η ταινία ακολουθεί τον Napoleon Solo, έναν πράκτορα της CIA στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο οποίος, εντελώς αναπάντεχα, πρέπει να συνεργαστεί με έναν κατάσκοπο της KGB. Αποστολή τους: να σταματήσουν μια μυστηριώδη εγκληματική οργάνωση με επικεφαλής τη Victoria Vinciguerra. Με τη βοήθεια μιας μηχανικού, της οποίας ο πατέρας μπορεί να εμπλέκεται στις σκοτεινές πράξεις της οργάνωσης, οι δυο τους ξεκινούν έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο.

Μην σας απωθεί η ανάγνωση της παραπάνω υπόθεσης, το έργο διαθέτει πολλά καλά. Σαφέστατα και η πλοκή είναι μία που αυτολεξεί έχουμε ξαναδεί σε άλλες παρόμοιες ταινίες, όμως εδώ η διαφορά είναι ότι εξυπηρετεί τους εξής δύο λόγους: πρώτον, μας δίνει την ευκαιρία να παρακολουθούμε τα μέλη του καστ να συγκρούονται μεταξύ τους και δεύτερον παρουσιάζει μια θαυμάσια εξιδανικευμένη εκδοχή της δεκαετίας του 1960. Αναλύοντας αρχικά το δεύτερο σκέλος, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια εξαίρετη παραγωγή, η οποία ξεχειλίζει από κομψότητα και στυλ. Από τα κοστούμια μέχρι τα αυτοκίνητα και από τα χτενίσματα μέχρι τις τοποθεσίες, η ταινία είναι το απόλυτο ερωτικό γράμμα προς τη χρυσή εποχή των φιλμ κατασκοπείας, χωρίς ποτέ να φτάνει στο σημείο της κοροϊδίας. Είναι πραγματικά υπέροχο να βλέπει κανείς μια ταινία με τέτοιο τεχνικό ταλέντο παρουσιασμένο με άνεση και γκλάμουρ.

Περνώντας στους πρωταγωνιστικούς ηθοποιούς, ως Napoleon Solo, ο Henry Cavill παίζει έναν πολύ συγκεκριμένο «τύπο», γνωστό σε όσους είναι εξοικειωμένοι με το είδος, αλλά καταφέρνει και του προσδίδει κάτι νέο και φρέσκο ξεχειλίζοντας star-charisma. Ως Illya Kuryakin, ο Armie Hammer διαθέτει έναν συνδυασμό διακριτικής αλλά κι ακαταμάχητης παρουσίας, η οποία δημιουργεί ωραία αντίθεση με τη στωικότητα του χαρακτήρα που υποδύεται, κάτι που τον καθιστά μια προσφιλή εικόνα για τον θεατή, με αποτέλεσμα ανά στιγμές να κλέβει την παράσταση. Ενώ η Alicia Vikander για ακόμη μία φορά είναι εξαιρετική, πιστοποιώντας πλέον ότι αποτελεί το νέο μεγάλο αστέρι του Χόλιγουντ. Στο υποστηρικτικό καστ, η Elizabeth Debicki είναι μια εντυπωσιακή παρουσία και χτυπά ακριβώς τη σωστή νότα ως η κακία της ιστορίας, ενώ ο Hugh Grant εμφανίζεται με το γνωστό του ύφος σε ένα extended-cameo, θυμίζοντάς σου το πόσο καλός είναι.

Όλα τα παραπάνω δεν θα ήταν εφικτά όμως χωρίς τη συμβολή του σκηνοθέτη Guy Ritchie. Αφήνοντας πίσω τις βιρτουόζικες τεχνικές σκηνοθεσίας, ο βρετανός σκηνοθέτης, χωρίς παραφουσκωμένες υπερβολές, καταφέρνει και κινηματογραφεί με απαράμιλλο στυλ και μπρίο γνωρίζοντας ξεκάθαρα την έννοια του «τόσο όσο». Ναι μεν υπάρχει δράση, ναι μεν υπάρχουν καταδιώξεις κι ανταλλαγές πυροβολισμών, αλλά καμία από αυτές τις σκηνές δεν κυριαρχεί. Χάρη στις αισθητικές επιλογές του, αλλά και το γεμάτο χιούμορ κι οξυδέρκεια στους διαλόγους σενάριο (ας μην ξεχνάμε ότι ο 46χρονος δημιουργός συνεισφέρει και σε αυτό), καταφέρνει και υποστηρίζει το ψυχαγωγικό κομμάτι της ταινίας σε σκηνές όπως εκείνη όπου ένας χαρακτήρας ακούει μουσική και απολαμβάνει ένα ποτήρι κρασί, ενώ η δράση εκτυλίσσεται στο παρασκήνιο. Πράγμα σπάνιο για χολιγουντιανή ταινία και γι` αυτό αξίζει όλους τους επαίνους.

Δεν μιλάμε για αριστούργημα, αλλά μιλάμε σίγουρα για ένα δίωρο που θα ικανοποιήσει ακόμα και τον πιο περίεργο θεατή. Το «Κωδικό Όνομα U.N.C.L.E.» είναι η καλύτερη πρόταση για να κλείσετε το καλοκαίρι σας στο σινεμά. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.