Σε ηλικία των τριών, ο Όουεν Σάσκαιντ σταμάτησε να μιλάει και άρχισε να κλείνεται στο εαυτό του αποφεύγοντας κάθε επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο. Λίγο μετά διαγνώνεται με αυτισμό, μια αποκάλυψη που συντρίβει τους γονείς του και τον μεγάλο του αδερφό. Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι ο Όουεν ποτέ δεν θα μπορέσει να αναπτύξει μια καθαρή και γεμάτη αυτοπεποίθηση φωνή. Με την πάροδο του χρόνου και με τη βοήθεια των θεμάτων και του ήθους των ταινιών κινουμένων σχεδίων της Disney, ο Όουεν αρχίζει να ανακαλύπτει τρόπους κατανόησης του κόσμου γύρω του.
Ανακατεύοντας επίκαιρα βίντεο μαζί με σκηνές από τις ταινίες της Disney και εικόνες από την παιδική ηλικία του Όουεν, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια απίστευτη ιστορία, μια που είναι σχεδόν αδύνατο να μη σε αγγίξει συναισθηματικά. Σε μια εποχή όπου το σκότος και το κακό υπάρχουν τόσο έντονα στη συνείδηση του κοινού, ο σκηνοθέτης Ρότζερ Ρος Γουίλιαμς ρίχνει φως σε μια οικογένεια, της οποίας η αφοσίωση τους ενός στον άλλον εμπνέει με τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί. Διηγείται μια καθηλωτική ιστορία για την οικογένεια, την απογοήτευση και την αγάπη που μας ωθεί να συνεχίσουμε να κοιτάμε μπροστά, ενώ παράλληλα αποδεικνύει πως η δύναμη του κινηματογράφου μπορεί να σπάσει τα όρια και να πλησιάσει κάτι το πνευματικό.
Αν και πρόκειται για μια ενθαρρυντική ιστορία, αυτό που κάνει το ντοκιμαντέρ του Γουίλιαμς να ξεχωρίζει, είναι ότι αποφεύγει να προσδώσει την κλασική «ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» νότα στην αφήγηση του. Τα μέλη της οικογενείας του Όουεν γνωρίζουν και δεν ισχυρίζονται ποτέ ότι είναι θεραπευτές. ‘Η ότι η Disney, από μόνη της, έσωσε τη ζωής τους. Γνωρίζουν επίσης ότι δεν θα υπάρχουν για πάντα, έχουν όμως την αισιοδοξία ότι ο Όουεν θα είναι εντάξει. Ειλικρινά, δεν νομίζω να έχω δει ξανά μια ταινία να δείχνει τόσο έντονα ότι υπάρχει πάντα ελπίδα, ανεξάρτητα από το πόσο απελπιστικά μπορεί να φαίνονται τα πράγματα.
Πάνω απ` όλα όμως, το «Ζωή σαν Κινούμενο Σχέδιο» είναι εκπαιδευτικό φιλμ χωρίς όμως να προσπαθεί απροκάλυπτα να είναι. Διαφωτιστικό κι ενημερωτικό, σε κάνει να αντιληφθείς πολύ καλύτερα αυτή τη σοβαρή αναπτυξιακή διαταραχή που λέγεται αυτισμός. Τόσο από τη σκοπιά κάποιου που είναι αυτιστικός, όσο και των μελών της οικογένειας που μεγαλώνουν έναν αυτιστικό. Και το σημαντικότερο, η επίδραση του έργου δεν βρίσκεται μόνο στην ιστορία ή τα άτομα που απεικονίζονται σε αυτό, αλλά στο ενδεχόμενο να κάνει τους άλλους ανθρώπους καλύτερα. Πραγματικά, δεν μπορώ περιγράψω πόσο πολύ συστήνω να δείτε το «Ζωή σαν Κινούμενο Σχέδιο» του Ρότζερ Ρος Γουίλιαμς.
Ανακατεύοντας επίκαιρα βίντεο μαζί με σκηνές από τις ταινίες της Disney και εικόνες από την παιδική ηλικία του Όουεν, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια απίστευτη ιστορία, μια που είναι σχεδόν αδύνατο να μη σε αγγίξει συναισθηματικά. Σε μια εποχή όπου το σκότος και το κακό υπάρχουν τόσο έντονα στη συνείδηση του κοινού, ο σκηνοθέτης Ρότζερ Ρος Γουίλιαμς ρίχνει φως σε μια οικογένεια, της οποίας η αφοσίωση τους ενός στον άλλον εμπνέει με τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί. Διηγείται μια καθηλωτική ιστορία για την οικογένεια, την απογοήτευση και την αγάπη που μας ωθεί να συνεχίσουμε να κοιτάμε μπροστά, ενώ παράλληλα αποδεικνύει πως η δύναμη του κινηματογράφου μπορεί να σπάσει τα όρια και να πλησιάσει κάτι το πνευματικό.
Αν και πρόκειται για μια ενθαρρυντική ιστορία, αυτό που κάνει το ντοκιμαντέρ του Γουίλιαμς να ξεχωρίζει, είναι ότι αποφεύγει να προσδώσει την κλασική «ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» νότα στην αφήγηση του. Τα μέλη της οικογενείας του Όουεν γνωρίζουν και δεν ισχυρίζονται ποτέ ότι είναι θεραπευτές. ‘Η ότι η Disney, από μόνη της, έσωσε τη ζωής τους. Γνωρίζουν επίσης ότι δεν θα υπάρχουν για πάντα, έχουν όμως την αισιοδοξία ότι ο Όουεν θα είναι εντάξει. Ειλικρινά, δεν νομίζω να έχω δει ξανά μια ταινία να δείχνει τόσο έντονα ότι υπάρχει πάντα ελπίδα, ανεξάρτητα από το πόσο απελπιστικά μπορεί να φαίνονται τα πράγματα.
Πάνω απ` όλα όμως, το «Ζωή σαν Κινούμενο Σχέδιο» είναι εκπαιδευτικό φιλμ χωρίς όμως να προσπαθεί απροκάλυπτα να είναι. Διαφωτιστικό κι ενημερωτικό, σε κάνει να αντιληφθείς πολύ καλύτερα αυτή τη σοβαρή αναπτυξιακή διαταραχή που λέγεται αυτισμός. Τόσο από τη σκοπιά κάποιου που είναι αυτιστικός, όσο και των μελών της οικογένειας που μεγαλώνουν έναν αυτιστικό. Και το σημαντικότερο, η επίδραση του έργου δεν βρίσκεται μόνο στην ιστορία ή τα άτομα που απεικονίζονται σε αυτό, αλλά στο ενδεχόμενο να κάνει τους άλλους ανθρώπους καλύτερα. Πραγματικά, δεν μπορώ περιγράψω πόσο πολύ συστήνω να δείτε το «Ζωή σαν Κινούμενο Σχέδιο» του Ρότζερ Ρος Γουίλιαμς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου