Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The Legend of Hercules [0/5]

Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φόρα που ο μυθολογικός ήρωας Ηρακλής κατακρεουργείται από Χολιγουντιανά στούντιο, στην ταινία όμως του Renny Harlin είναι η πρώτη φόρα που αυτό γίνεται τόσο ξεδιάντροπα με κανένα ίχνος κινηματογραφικής ουσίας, έχοντας σαν αποτέλεσμα το όλο εγχείρημα να είναι ένα χάλι επικών διαστάσεων, που δύσκολα πιστεύεις ότι κάποιος ενέκρινε το σενάριο κι έδωσε λεφτά για να γυριστεί. Παντελώς άσχετο με την ελληνική μυθολογία, το «Ηρακλής: Η Αρχή του Θρύλου» υποτίθεται ότι μιλάει για την απαρχή του ήρωα Ηρακλή (Kellan Lutz), ο οποίος θέλει να πάρει εκδίκηση από τον βασιλιά Αμφιτρύων αλλά και τον αδελφό του, Ιφικλή, γιατί και τον πρόδωσαν και του στέρησαν την αγαπημένη του, Ήβη. Δεν ακούγεται συναρπαστική σαν ιστορία; Για κάποιους ίσως, αν όμως πραγματικά θέλετε το κάλο σας, ευχή και κατάρα σας δίνω, να μη χαραμίσετε ούτε ένα δευτερόλεπτο, ούτε καν για να σκεφτείτε αν θα δείτε αυτό το τερατούργημα.

Οι πιθανότητες να είναι καλή δεν ήταν ποτέ υπέρ της ταινίας, όταν στην καρεκλά του σκηνοθέτη αποφασίστηκε να είναι ο Renny Harlin, σκηνοθέτης με τρεις καλές δουλείες στο ενεργητικό του και δεκατρείς αισχρές (μερικά παραδείγματα: «Εξορκιστής: Η Αρχή του Κακού», «Βαθιά Άγρια Θάλασσα» και «Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες Νο 4»). Ένα τσακ χειρότερη από τη σκηνοθεσία είναι η υποκριτική της ταινίας. Με όλους τους χαρακτήρες να είναι μονοδιάστατοι και κενοί, σίγουρα δεν έχουν και πολλά οι ηθοποιοί να κάνουν, όμως εδώ πραγματικά είναι λες και δεν έχουν πατήσει ποτέ σε μαθήματα υποκριτικής. Και φτάνουμε στο χειρότερο κομμάτι της ταινίας, το «σενάριο» της. Με κανέναν από τους συντελεστές να ασχολείται με τον πραγματικό θρύλο του ελληνικού ήρωα, το έργο αναλώνεται σε slow-motion σκηνές μάχης που δεν έχουν κανέναν προφανή λόγο πέρα από το να εμφανίζονται γυμνόστηθοι οι πρωταγωνιστές. Με την ταινία να στερείται εντελώς οποιουδήποτε συναισθήματος και διαθέτοντας ηλίθιους διαλόγους, ειλικρινά κάθε ένας από τους χαρακτήρες είτε ζήσει, είτε πεθάνει, είτε πάει να γίνει αγρότης… ποσώς μας ενδιαφέρει, αρκεί να τελειώσει το μαρτύριο.

Και επειδή σαν πολύ ασχολήθηκα, θα κλείσω λέγοντας ότι συνολικά το «Ηρακλής: Η Αρχή του Θρύλου» ξεκίνα άσχημα, όσο περνά η ώρα χειροτερεύει για να καταλήξει στο πιο χαζό, κακοχτισμένο και κακοσχεδιασμένο τέλος στην ιστορία του σινεμά. Ενοχλητικά άστοχη κι αδέξια, η τελευταία κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας του Ηρακλή δεν είναι τίποτε άλλο από μια ταινία με ένα κακό σενάριο, άθλιες ερμηνείες και κάκιστο CGI, που θέτει ισχυρή υποψηφιότητα για την χειρότερη ταινία της χρονιάς!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Three Billboards outside Ebbing, Missouri ★★★★

Μετά το εξαιρετικό «Αποστολή στην Μπριζ» και το άκρως ενδιαφέρον «Επτά ψυχοπαθείς», ο ιρλανδικής καταγωγής Μάρτιν Μακ Ντόνα έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο λαμπρούς κινηματογραφιστές της εποχής μας. Η έντονη αίσθηση του αντίκτυπου των λέξεων, των χειρονομιών και των εικόνων που διαθέτει είναι σπάνια στο σημερινό τοπίο του κινηματογράφου και συμβαδίζει με την πρωτοφανή επιμέλεια του στην κατασκευή των λεπτομερέστατων, σύνθετων αφηγήσεών του. Με δεδομένη την έκφραση “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”, ως ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ο Μακ Ντόνα πήρε το χρόνο του για ετοιμάσει το νέο του κινηματογραφικό πόνημα. Και μετά από πέντε χρόνια σιωπής επιστρέφει με το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» ένα άλλο μικρό θαύμα αφηγηματικής ισορροπίας όπου ο βαθύς πόνος και το λακωνικό χιούμορ, οι απροσδόκητες ανατροπές, η οργανική ροή δράσης και οι χαρακτήρες που αλλάζουν αλλά πάντα παραμένουν οι ίδιοι, δένουν αρμονικά. Η ιστορία απλή: Η κόρη της...

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που ...

Δεσμά Αίματος [0/5]

Η πρώτη ψηφιακή ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που δεν μπορεί να περιγραφτεί. Θα πρέπει κάποιος να την δει για να καταλάβει το πόσο κακή είναι. Και είναι μεγάλο κρίμα γιατί από τον σκηνοθέτη του Αυτή η Νύχτα Μένει περιμένεις πολλά περισσότερα. Αναλογιζόμενος τώρα και την προηγούμενη συμμετοχή του, το Απ’ τά Κόκαλα Βγαλμένα, μια ομολογουμένως αξιοπρεπέστατη ταινία, σε κάνει άπλα να αναρωτιέσαι γιατί γύρισε το «Δεσμά Αίματος». Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του όταν τη γύριζε και τι προσπαθούσε να πει με αυτή του τη ταινία. Δυστυχώς, το έργο είναι ανούσιο και δεν πετυχαίνει ούτε μια στιγμή να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή ή να επιτύχει τον όποιο στόχο της. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Από άποψη παράγωγης, η ταινία είναι μια κλίμακα κάτω από την κατηγορία «ερασιτεχνική». Κάτι που δεν ταιριάζει όταν διαβάζεις τους συντελεστές, αλλά που πιστέψτε με ισχύει. Η σκηνοθεσία είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτη με τα κλασσικά α...