Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Trolls World Tour ★★★

Πολύ πριν το «Οι Ευχούληδες 2: Παγκόσμια Περιοδεία» τεθεί στη διάθεση των θεατών και βγει το πόρισμα από τους κριτικούς για το αν η ταινία αξίζει, ένα πράγμα ήταν σαφές: η συνέχεια της καθολικής επιτυχίας «Οι Ευχούληδες» θα μείνει στα χρονικά της ιστορίας του κινηματογράφου ως η πρώτη παραγωγή μεγάλου στούντιο που θα άφηνε πίσω την έξοδο της στους κινηματογράφους για να γίνει διαθέσιμη άμεσα μέσα από τις streaming πλατφόρμες. Ο λόγος: η κρίση του κορονοϊού! Και έτσι το «Οι Ευχούληδες 2» κυκλοφορεί για να τον δουν όλοι, σπάει το ρεκόρ το πρώτο σαββατοκύριακο ως το “πιο επιτυχημένο ξεκίνημα ενός τίτλου streaming”, και εμείς ίσως είμαστε μάρτυρες πως η βιομηχανία του θεάματος αλλάζει ριζικά!

Πέρα όμως από την ιστορική ή μη σημασία της, η ταινία σαν ταινία αποτελεί μια άκρως βελτιωμένη και, τολμώ να πω, αρκετά πιο αστεία συνέχεια σε σχέση με την πρώτη. Με ένα πανέμορφο animation και ένα soundtrack, το οποίο όπως και στην προηγούμενη ταινία είναι σχολαστικά επιμελημένο για να είναι αναπόσπαστο μέρος της αφήγησης, το «Ευχούληδες 2» είναι μια πραγματικά ευχάριστη επανένωση του θεατή με παλιούς και νέους χαρακτήρες. Από τα πρώτα λεπτά, η ταινία μας κάνει ξεκάθαρο τι είναι: μια πανδαισία χρωμάτων, μουσικής και τοπίων παραμυθιού. Ξεπερνώντας το πρώτο σοκ από την ψυχεδέλεια που τη διακατέχει, παρά την έλλειψη σεναριακής πρωτοτυπίας, η αφήγηση εξελίσσεται ανάμεσα σε ανατροπές και διασκεδαστικά γεγονότα.

Η ώρα περνάει ευχάριστα και σαν σύνολο το έργο καταφέρνει να είναι πιστό στο μήνυμα που οι σκηνοθέτες θέλουν να μεταφέρουν στο κοινό. Τούτο το σίκουελ τάσσετε υπέρ της διαφορετικότητας εγκωμιάζοντας συναισθήματα, ιδανικά και διαφορετικούς τρόπους ζωής. Έχοντας τις καλύτερες προθέσεις, στην καρδιά του υπάρχει μια λεπτή μεταφορά για τον ρατσισμό και την αποδοχή. Τα εύσημα για την επιτυχία της ταινίας πηγαίνουν στον σκηνοθέτη Walt Dohrn και τους σεναριογράφους που καταφέρνουν να επινοήσουν και να ζωντανεύσουν ένα τόσο εξαιρετικό σύμπαν βασισμένο σε μια σειρά από κούκλες.

Ειλικρινά, δεν περίμενα ποτέ να απολαύσω τους δεύτερους Ευχούληδες τόσο πολύ. Αλλά ο συνδυασμός του “στεγνού” χιούμορ, της μουσικής που σε συνεπαίρνει και των εκθαμβωτικών οπτικών εικόνων δημιουργούν έναν υπέροχο κόσμο κινουμένων σχεδίων στον οποίο μπορείτε να χαθείτε υπέροχα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται