It's a Movie Movie Movie World

Μετά τη μεταφορά επιτυχημένων σύγχρονων θεατρικών έργων στον κινηματογράφο («Μια Μέλισσα τον Αύγουστο», «Από Έρωτα»), ο επιτυχημένος θεατρικά και κινηματογραφικά δημιουργός Θοδωρής Αθερίδης κοιτάει προς εξωτερικό μεριά για τη νέα του ταινία και προσαρμόζει στα ελληνικά το βραβευμένο με Ντονατέλο «Perfetti Sconosciuti» του Πάολο Τζενοβέζε. Το έργο εξελίσσεται σχεδόν εξ ολόκληρου γύρω από ένα βραδινό δείπνο μεταξύ επτά φίλων. Πάνω στη συζήτηση για τα προβλήματα της καθημερινότητας, θα καταλήξουν σε ένα παιχνίδι-πρόκληση: Θα πρέπει όλοι να βάλουν τα κινητά τους στο τραπέζι και να μοιραστούν με όλους τα μηνύματα και τα τηλεφωνήματα που θα δεχτούν κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Σε έναν κόσμο που τα κινητά τηλέφωνα είναι οι φύλακες των πιο ιδιωτικών σκέψεων μας, τι θα συμβεί αν το περιεχόμενο εκτεθεί για τον κόσμο να δει; Οικουμενική και άκρως ενδιαφέρουσα ερώτηση που κατά πάσα πιθανότητα είναι και ο λόγος που ο σκηνοθέτης αποφάσισε να αναλάβει την ελληνική διασκευή του. Με τη βοήθεια του

Ως ένας από τους πιο επινοητικούς σύγχρονους σκηνοθέτες (συν-δημιουργός του μανιφέστου Δόγμα 95) ο δανέζικης καταγωγής δημιουργός Τόμας Βίντερμπεγκ, μετά το περσινό «Μακριά από το Πλήθος», επανασυνδέεται με δυο από τους πρωταγωνιστές της «Οικογενειακής Γιορτής» και επιστρέφει στα πάτρια εδάφη ασχολούμενος με πιο προσωπικά θέματα, αντανακλώντας τον τρόπο ζωής που είχε ως παιδί σε ένα κοινόβιο. Και ενώ η ταινία είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της άνεσης με την οποία η κοινωνία μας ζει, και πώς ποτέ δεν μπαίνουμε στον κόπο να συνεργαστούμε με εκείνους που μας περιβάλλουν, αποτυγχάνει να παρουσιάσει με τρόπο συνεκτικό το μήνυμα της. Με τη δέσμευση του σκηνοθέτη στο ρεαλισμό να είναι και να παραμένει ακλόνητη, όσο κι αν το «Κοινόβιο» επιχειρεί να χαρεί για μια πλέον απαρχαιωμένη αρμονική ύπαρξη, καταλήγει να μην είναι τίποτα περισσότερο από μια ιστορία συζυγικής αποσύνθεσης, μοιχείας και διακρίσεων λόγω ηλικίας. Πτυχές, όπως η καθημερινή δυναμική και η επιμελητεία της συγκατοίκησης ή οι λόγο

Δεν σου παίρνει πολύ χρόνο για να καταλάβεις ότι το «Θάνατος στο Σαράγιεβο», η έβδομη του βραβευμένου με Όσκαρ το 2002 για την αντιπολεμική σάτιρα «No Man`s Land», Ντάνις Τάνοβιτς, κινείται σε αλληγορικό έδαφος. Προσαρμοσμένο από το θεατρικό του Μπερνάρ-Ανρί Λεβί με τίτλο «Hotel Europe», ο Τάνοβιτς ενσωματώνει τον μονόλογο που έχει σαν πρώτη ύλη και φτιάχνει μια ταινία για τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα της σύγχρονης Βοσνίας, μιας χώρας που εξακολουθεί ακόμα να προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την ιστορία της και τις ραγδαίες πολιτικές αλλαγές. Με την πλοκή να λαμβάνει χώρα σε ένα ξενοδοχείο και τους διαφορετικούς ορόφους του, μέσα από το εξαιρετικά δομημένο σενάριο όλα τα θέματα που νομίζουμε ότι δεν μας αφορούν αντηχούν κι αντικατοπτρίζουν ζητήματα που απασχολούν ολόκληρη την Ευρώπη. Με τον κάθε χαρακτήρα του σεναρίου να εκπροσωπεί μία διαφορετική πτυχή της βοσνιακής σύγχρονης κοινωνίας, και το ξενοδοχείο να χρησιμεύει ως ένας μικρόκοσμος, η επιδέξια κατασκευασμένη περίπλοκη αφήγ